Gisteren was het dan eindelijk zover: de halve marathon in Eindhoven. 

Nadat in in het voorjaar een aantal pittige wedstrijden liep, de halve marathon tijdens de Stevensloop, de Wings for Life World Run en Maastrichts Mooiste, heb ik even rustig aan gedaan. Maar stil gezeten heb ik niet! Na onze fietstocht Malden – Berlijn ben ik weer begonnen met trainen voor het volgende highlight op mijn hardloopkalender, de halve marathon van Eindhoven. Nadat zowel de Stevensloop als Maastricht Mooiste wat tegenvielen besloot ik mij goed voor te bereiden op Eindhoven en strak een schema te volgen dat bij mij past. Ik heb even gezocht naar een goed schema en ben uiteindelijk uitgekomen bij het schema van Run2Day. Dit schema sprak me aan omdat er geen doelsnelheden genoemd werden en er veel afwisseling in zat. Geen doelsnelheden betekent ook dat ik het schema “naar vermogen” kon lopen. Heel prettig! En afwisseling werkt sowieso goed voor mij. En ik heb dat schema lekker kunnen afwerken en eindelijk een keer geen problemen gehad in de voorbereiding. Bij eerdere halve marathons was er altijd wel wat: lichte blessures tijdens de voorbereiding en problemen met schoenen speelden me om meerdere momenten parten. Nu niets van dat alles! En met een trainingsvolume van 325km in de specifieke voorbereiding op Eindhoven en 910km in het totaal dit jaar moesten mijn doelen haalbaar zijn. Mijn hoofddoel was met een goed gevoel de halve marathon uitlopen zonder tussendoor te wandelen. Dat was namelijk verder alleen bij mijn eerste halve marathon, niet toevallig ook in Eindhoven, gelukt en bij de twee daarna, Singelloop Breda en Stevensloop, niet. Mijn tweede doel was een nieuw PR op de halve marathon. Mijn vorige stond op 2:04:23 en dateerde alweer van 2014. Het was dus wel tijd voor een nieuw PR. Daarnaast had ik nog een droom om binnen de 2 uur te lopen. Alvast het resultaat: hoofddoel en nieuw PR gehaald! Niet binnen de 2 uur maar daar ben ik niet treurig om. Wat in het vat zit verzuurt niet!

Net als de vorige keer hadden we Helmond, waar Joris en Nicole wonen, als uitvalsbasis gekozen. Op tijd met de auto naar Helmond, lunchen, omkleden en toen met de trein naar Eindhoven. Erg relaxed op deze manier. Christel en Nicole gingen mee om te supporteren en te verzorgen. Vanaf centraal station Eindhoven was het een kwartiertje lopen naar de start. Ik had met wat loopmaatjes van LOL Malden afgesproken in het startvak. Anke (tevens één van de trainers van LOL), Marcel en Marco stonden al in vak F. Eigenlijk hadden Anke en ik startnummer voor vak G en Marco voor H, maar er was genoeg plaats in F en zo zaten we in de 2e startwave. Scheelde toch weer een kwartiertje wachten. Omdat Anke en ik ongeveer dezelfde PR’s hadden staan had ik al bedacht dat het verstandig was om met haar samen te starten en een beetje haar tempo te volgen. Anke kan dat beter indelen dan ik. Ik heb zelf de neiging om te hard te starten. Zo bleek bijvoorbeeld ook tijdens Maastrichts Mooiste waar ik na 2km of zo al versnelde en van Anke wegliep, maar waar zij uiteindelijk ruim voor mij finishte. Na met zijn allen gestart te zijn liepen Marco en Marcel al snel van ons weg (beiden overigens met PR’s binnen de 2 uur op de halve marathon) maar Anke en ik bleven samen lopen. En dat hebben we eigenlijk de hele tijd gedaan. We hadden vanaf het begin een strak maar niet al te snel tempo en konden dat de hele tijd goed volhouden. Oorspronkelijk had ik gedacht wat langzamer te starten en dan een snellere tweede helft te lopen, maar het resultaat was een bijna vlakke race. Aan het overzicht is te zien dat onze snelheden maar weinig scheelden over de diverse splits. Fijn was ook dat er veel drankposten waren voor water, sportdrank en vaak ook nog met stukje banaan, sinaasappel en halverwege een gelletje. Ik heb één keer een stukje banaan genomen en regelmatig een bekertje sportdrank. De organisatie was zo verstandig om die bekertjes tot maximaal 1/3 te vullen. Drinkt gemakkelijker en is genoeg. Achteraf had ik nog iets meer tot me moeten nemen. Vaker een stukje banaan bijvoorbeeld of misschien toch een gelletje. Helemaal op het einde, ergens na 19km, begon ik het wat zwaarder te krijgen en de laatste kilometer was gewoon heel zwaar waardoor ik, in tegenstelling tot Anke, niet meer kon versnellen richting finish. Ik heb echter geen moment de aandrang gevoeld om te gaan lopen en ook op het laatste had ik eigenlijk geen verval in mijn snelheid. Als ik in de laatste kilometers had kunnen versnellen, zoals ik wel kan bij de 7HL, had ik wellicht nog binnen de 2 uur kunnen finishen. Nu kwam ik uit op een tijd van 2:01:44. Een flinke verbetering van mijn PR en dus ben ik uitermate tevreden, ook al omdat ik echt lekker gelopen heb. Anke kwam uit op 2:01:08, Marcel op 1:56:07 en Marco op 1:50:17.

Anke wachtte mij na de finish op en gezamenlijk liepen we, langzaam, door naar de medailles, sportdrank, bananen en naar waar Christel en Nicole ons stonden op te wachten. Marcel wachtte daar ook op ons. Na even stretchen, een laatste foto en afscheid genomen te hebben van Anke en Marcel (Marco was al doorgegaan naar het Beursgebouw waar zijn hun spullen hadden liggen) gingen wij naar het centraal station waar ik droge spullen heb aangetrokken. Mijn hardloopkleding was door en door nat. En dat kwam niet door de regen, die hebben we namelijk nauwelijks gehad op 3 minuten hele lichte miezer na. En maar drinken en eten! Tsjonge wat een behoefte heb ik na zo’n inspanning om vocht en energie aan te vullen! Weer in Helmond heb ik lekker uitgebreid gedoucht en heerlijk even gerelaxt voordat we aan tafel gingen voor een voedzame en heerlijke maaltijd die Joris ondertussen bereid had. Toch echt fijn om op zo’n dag zelf niets meer te hoeven doen en ook geen restaurant meer te hoeven opzoeken. 

Nu een dag later ben ik vooral tevreden en loop ik ietwat piepend de trap op en af. Spierpijn heb ik wel, maar dat is het dan ook. En nu gaat het vizier alweer op de volgende hardloopwedstrijden. In ieder geval de 5km van Molenhoeks Makkie aanstaande zondag samen met Christel en de Zevenheuvelenloop op zondag 19 november. Mogelijk ook nog de NEC Stadium Fun Run over twee weken en/of de Bosloop Malden. Die laatste zou ik dan echt als voorbereiding op de 7HL lopen. We zien het wel. Ik zie er in ieder geval alweer naar uit.

Categorieën: Hardlopen