Tschamintal

We hadden vandaag nog een keer met gids kunnen wandelen, maar we besloten toch op eigen gelegenheid een winterwandeling te maken. De route met gids zou best zwaar zijn en gisterenavond was de groep al erg groot. We wilden juist graag ons eigen tempo lopen en dan regelmatig stil kunnen staan om een foto te maken. En graag hebben we ook wat meer maar kortere pauzes. Dat is allemaal in een grote groep een stuk lastiger. Bovendien hadden we van andere Nederlanders in Cyprianerhof al begrepen dat de wandeling die het wild-romantische Tschamintal aan doet, goed te doen is zonder gids. En die was volgens hun ook erg mooi. En daar bleek geen letter van gelogen.

We vertrokken redelijk op tijd voor deze lange wandeling, bijna 15 kilometer met ongeveer 625 hoogtemeters. Meteen aan het begin hadden we de Grödel (schoenkettingen) nodig voor een ijzige bosweg maar vervolgens was het smalle pad door de bomen omhoog weer sneeuwvrij en dus deden we de Grödel weer uit. Dat herhaalde zich nog een aantal keren voordat we in het eigenlijke Tschamintal waren. Lange stukken zonder sneeuw of ijs waren beter zonder Grödel te lopen maar dan was er ineens weer een lang stuk met sneeuw of ijs en gingen de Grödel weer aan. Vanaf het Tschamintal hadden we ze constant nodig. Eerst omdat het pad ijzig was en naderhand omdat we over aangestampte sneeuw liepen. Verder het Tschamintal in lag er ook steeds meer sneeuw wat hele fraaie plaatje opleverde.

?De route was weer eens uitzonderlijk mooi. Het dal was, precies zoals de beschrijving zei, wild-romantisch. De wandeling was afwisselend. Op enig moment liepen we langs een mooie waterval omhoog gevolgd door een pad dat zich door een soort van gleuf slingerde die helemaal besneeuwd was. Daar moesten we verschillende keren onder omgevallen bomen doorkruipen. En de hele tijd hadden we heel mooi zicht op de omliggende rotswanden die fraai in de zon oplichtten. Want zonnig was het. De hele tijd scheen de zon en in de zon was het heerlijk warm. Uit de zon was het echter nog verrassend fris. Voor de rest moeten de foto’s het verhaal van de wandeling maar vertellen.

Na terugkomst in het hotel hebben we al wat ingepakt en de auto opgeladen. Na het wederom heerlijke avondeten hebben we nog een tijd met Annette en Wim zitten kletsen. We hebben contactgegevens uitgewisseld en afgesproken elkaar een keer in Nederland in Malden of Houten te ontmoeten.

Morgenvroeg willen we nog een kleine wandeling maken waarna we naar Ulm rijden voor onze laatste hotelovernachting van deze vakantie. O ja, we hebben ons voorgenomen de volgende keren weer wat langer op wintersportvakantie te gaan. Tien dagen lijkt ons een beter plan dan een week ?!