’s Ochtends betrok de lucht en begon het te regenen. Daarom wat later dan gepland met de boot van Lipari naar Vulcano. We hadden een open boot gereserveerd. Veel leuker dan een draagvleugelboot maar ook een stuk natter als het regent zoals ’s ochtends .
Enfin … toen we in Vulcano aankwamen was het weer droog. Even rondgelopen, modderbaden bekeken en een kopje thee met mini cannolli genoten. Vervolgens het hoofddoel van de dag: de beklimming van de enige nog actieve vulkaan op Vulcano: Fossa di Vulcani. Het pad steil omhoog gaat eerst over een zwart zand abrupt overgaand in een soort roze (droge) klei. Onderweg veel bijzondere rotskloven, steenformaties en andere eigenaardigheden gespot. Even voor de top zien we de eerste Fumaroles (vrijkomende vulkanische gassen). Bovenaan onthult zich een schitterend panorama: de diepe krater met steile wanden, veel verschillende kleuren en vele Fumaroles. De wandeling voert helemaal rond over de kraterrand. Spectaculair! Ergens op die kraterrand hebben we nog gelunched. Het laatste stukje loopt iets onder de kraterrand temidden van vele Fumaroles die uit fel geel of oranje gekleurde ‘monden’ komen. De stank is maar net te harden.
Weer beneden hebben we nog even bij de haven gepauzeerd. Klokslag 16:00 kwam de boot voor de terugweg. En weer waren wij de enige passagiers. Het weer was veel beter dan ’s ochtends en dus besloot de kapitein nog een uurtje langs de schitterende kust van Lipari te varen en nog wat vislijntjes uit te gooien (helaas niente fish). We kregen ook nog een glaasje Malvasia aangeboden. Een heerlijke dessertwijn die alleen op Lipari wordt gemaakt. Deze specifieke werd door familie van de schipper gemaakt.
Terug in het pension bleek er geen water te zijn. Het zou een half uurtje duren maar bleek een groter probleem waarvan het onzeker was of het ’s avonds opgelost zou zijn. Pension regelde daarom snel een kamer voor ons in een ander pension (nog geen 100m verder). Goed geregeld!