Zondag 19 november was het weer zover. Tijd voor de Zevenheuvelenloop, ook wel 7HL genoemd onder hardlopers. Voor mij was het de 9e deelname en ik verheug me nu al, ijs en weder dienende, op mijn jubileum volgend jaar. In hetzelfde weekend liep Christel de Zevenheuvelennacht, een mooie ronde van 7 kilometer, uiteraard in het donker. En twee weken voordat het 7HL weekend liepen we beiden als generale repetitie, of eigenlijk gewoon omdat het leuk is, de Bosloop in Malden.
De Bosloop
De Bosloop is echt een traditie in hardlopend Malden. Georganiseerd door de plaatselijke wielerclub (!) De Pedaleurs vond de Bosloop al voor de 44e keer plaats. Lekker kleinschalig en lokaal is dit meteen ook de huiswedstrijd van LOL Malden waar deelnemers van LOL de zogenaamde progressiebeker kunnen verdienen. Niet de loper met de beste tijd wint die maar de loper die het meeste progressie boekte ten opzicht van vorig jaar. Zowel Christel als ik wonnen de beker niet. Christel deed vorig jaar niet mee en ik liep toen sneller dan dit jaar. LOL is altijd goed vertegenwoordigd tijdens de Bosloop en dit jaar hadden Christel, die in het bestuur van LOL zit als penningmeester, en Kees de aanwezigheid bij de Bosloop georganiseerd in de vorm van een heuse partytent. Niet vanwege de party maar vanwege de verwachte regen. En die verwachting kwam ook uit. Zo’n centraal punt voor LOL is ook erg gezellig. Iedereen verzameld er en iedereen komt er bij elkaar om na te praten.
De meeste LOL-lopers liepen de 10 kilometer maar Christel liep de 5 kilometer. Dat ging haar heel goed af. Met 31:13 was ze alweer een stuk sneller dan tijdens de Singelloop in Breda en dat terwijl het modderige parcours nou niet bepaalde snel was. Op de foto’s is te zien hoe vrolijk ze binnenkwam. Ik liep zelf de 10 kilometer en ook dat ging best goed. Met 55:36 was ik weliswaar dik een minuut langzamer dan vorig jaar maar ik was best tevreden zeker gezien het weer. Het had namelijk de dagen ervoor al veel geregend en ook voor de wedstrijd en tijdens de wedstrijd bleef het niet droog. En aangezien de wedstrijd voor een groot deel door het bos gaat was het best een zooi. Een modderige en natte ondergrond is niet ideaal voor een mooie snelheid maar leuk is het wel! En voor beiden bood dit ook een mooie gelegenheid om te trainen voor de 7HL.
Het Zevenheuvelenweekend
Ons Zevenheuvelenweekend begon op zaterdagavond. Christel liep toen de 7 kilometer van de Zevenheuvelennacht. We hebben even getwijfeld of we met de auto naar de stad zouden gaan maar vanwege de veel betere bereikbaarheid met de fiets zijn we toch maar gaan fietsen. Onmiddellijk aansluitend hadden we trouwens ook nog een feestje in Bottendaal waar het parkeren van de fiets aanmerkelijk eenvoudiger is dan het parkeren van een auto. We waren wel relatief laat ter plekke zodat Christel niet meer in haar startvak kon plaatsnemen. Dat zat helemaal vol. Ze koos ervoor om geduldig te wachten bij de ingang van haar startvak tot er voldoende ruimte was om na de start in te stromen. Ze startte daardoor wel zo ongeveer achteraan en behoorlijk laat, ook al omdat de start van de 7HL-nacht verlaat was omdat het parcours niet tijdig vrij was.
Ik had op zo’n 150 meter van de start een mooi plekje gevonden langs het parcours om Christel te zien starten en later te zien finishen. Toevallig stond ik naast een ex-collega van Christel die zelf ook een fervent hardloper is. Hij herkende mij waardoor ik hem weer herkende. Zijn vrouw stond wel op tijd in het startvak en startte dus een hele tijd voor Christel. Gezellig kletsend hebben we toen samen gewacht op Christel. Toen de app van de 7HL een bericht stuurde dat Christel gestart was wisten we dat ze er zo aan zou komen en heb ik een video-opname gestart.
Na Christel kwamen nog enkele tientallen mensen voorbij en toen was iedereen weg. Omdat Christel bepaald niet de langzaamste is van de deelnemers (ze was 4.181e van de 7.260 deelnemers) heeft ze vervolgens onderweg honderden mensen ingehaald en na 45:17 kwam ze over de finish. Even voor de finish heb ik haar kunnen spotten (of eigenlijk spotte ze mij weer). Snel na de finish zijn we op de fiets gestapt en naar het feestje gegaan waar ze zich snel omkleedde. Omdat ik de dag erop moest lopen hebben we het niet te laat gemaakt.
Zondagochtend ben ik met een hele groep deelnemers van LOL naar de Montessorischool gefietst. Die is dichtbij de start en al jaren hebben we als LOL daar een klaslokaal om ons om te kleden, spullen achter te laten en voor te bereiden. Neef Jurre (16), die na zijn succesvolle Molenhoeks Makkie ook besloten had zich aan de Nijmeegse heuvels te wagen, was met de trein gekomen en vanaf station Heyendaal naar de school gelopen. Hij was er al toen wij daar arriveerden. We waren ruim op tijd om de start van de toplopers mee te maken. Het is altijd gaaf om dat te zien. Christel was ondertussen ook, samen met Sarah, gearriveerd om iedereen aan te moedigen. Na de start van de toppers om 13:00 hebben Jurre en ik binnen een tijdje gewacht voordat we naar ons startvak gingen. We hadden nog alle tijd om, op weg naar het rode startvak, op te warmen. We stonden ruim op tijd in ons startvak waar we nog wel een tijdje moesten wachten op de start. Gelukkig was het lekker weer met regelmatig een zonnetje en stonden we meestal uit de wind. Vlak voor 14:00 gingen wij ook los waarna Jurre meteen, zoals verwacht, van mij wegliep.
Ik had gelijk een goed tempo te pakken wat ik grosso modo de hele tijd heb kunnen volhouden. Ik liep erg lekker en had totaal geen moeite om in te halen als ik dat wilde, op de klim bij Erica na. Het was eigenlijk de hele dag heel aardig weer geweest met een aangename temperatuur en regelmatig een zonnetje. Maar net toen ik begon aan de Zevenheuvelenweg, dat zal ergens rond kilometer 7,5 a 8 geweest zijn begon het te regenen. Het was me al opgevallen dat het heel donker geworden was. Aanvankelijk was het wat verkoelende miezer maar al snel werd het een flinke bui. Dat betekende ook dat er veel plassen op het parcours lagen en mijn schoenen en sokken binnen de kortste keren doorweekt waren. Gelukkig had ik daar tijdens de Bosloop mee geoefend ?. Fijn is het niet, maar heel veel last heb je daar nu ook weer niet van. De laatste 4 kilometers zijn de gemakkelijkste want grotendeels licht bergaf. Ik kon daardoor iets versnellen maar lang niet zoveel als andere jaren. Dat zat er gewoon niet in. Met 1:24:56 heb ik toch netjes mijn doel van 1:25 gehaald. Wel bijna 3 minuten langzamer dan vorig jaar maar dat had ik ook wel ingecalculeerd. Met een betere voorbereiding (en minder snoepen!) moet een betere tijd er tijdens mijn jubileumeditie volgend jaar wel inzitten. Jurre was ondertussen al lang binnen. Hij had heel lekker gelopen. Zijn doel was 1:10 en met 1:10:27 heeft ook hij zijn doel gehaald. Als hij volgend jaar weer meedoet zou hij, met meer hardlopen gedurende het jaar, weleens tussen de 1:05 en 1:10 kunnen uitkomen.