Molenhoeks Makkie 2023

MoMakkie, de familie-editie! Afgelopen zondag was het tijd voor Molenhoeks Makkie. Voor mij alweer de 11e keer dat ik meeliep en voor Christel de 9e keer. En dit keer was het echt feest want er liepen nog 7 familieleden mee. Natuurlijk liep Lotte weer mee, slechts twee weken na de Bredase Singelloop die we ook samen liepen. Maar ook zwager Joris en schoonzus Nicole (die overigens tig jaar geleden ook al een keer meedeed aan MoMakkie) en neven Emiel, Olivier en Jurre liepen mee. We werden gecompleteerd door Katja, de vriendin van Jurre. Daarmee was dit de gezelligste editie van Molenhoeks Makkie tot nu toe! De aanleiding was dat we juist dit weekend ons jaarlijks familieweekend hadden. Omdat ik bij het plannen hiervan al wist dat dit gelijk viel met MoMakkie kozen we voor een locatie niet al te ver van huis, namelijk in Didam. En toen ik zei dat Christel en ik dan op zondagochtend wel even op en neer zouden gaan naar Molenhoek om MoMakkie te lopen sloten Olivier en Lotte zich meteen aan. En al snel sloten Jurre, Katje en Emiel zich daarbij aan, waarna Joris en Nicole ook niet achter konden blijven ?.

Samen (nou ja, niet heel erg samen) met Jurre liep ik de 10 kilometer; de rest had voor de 5 kilometer gekozen. Omdat die vlak na elkaar startten was het allemaal gemakkelijk te plannen. We waren ruim op tijd in Molenhoek en hadden alle tijd om ons om te kleden in gemeenschapshuis De Wieken. We hebben daar zelfs nog even gewacht voordat we naar buiten gingen want het was best koud en ook niet helemaal droog. Gelukkig was het bij de start en voor het overgrote deel van de tijd dat we liepen wel gewoon droog. Job had ondertussen Anna en Jeroen nabij de start gedropt en was zelf met mijn schoonvader naar Mook gereden om samen met Ab en Maria ons aan te moedigen. Anna en Jeroen waren onze verzorging. Bij hun konden we spullen afgeven vlak voor onze start. Eerst startte de 5 kilometer en een kleine 10 minuten later de 10 kilometer. Jurre en ik hadden ons in het startvak bij een groepje van LOL aangesloten.

Iedereen heeft lekker en met veel plezier kunnen lopen. Christel besloot bij Olivier te blijven en Lotte en Katja liepen ook samen. Wel zo gezellig. Voor Emiel was samen lopen met iemand anders er niet bij. Hij stoof er als een raket vandoor en was veruit de snelste van de familie op de 5 kilometer. Voor Jurre en mij was het ook al duidelijk dat we geen meter samen zouden lopen. Jurre is veel sneller wat ook uit onze tijden blijkt. Jurre was zelfs zo snel dat hij in zijn leeftijdscategorie op het podium kwam, met een verdienstelijke 3e plek. Al moet dat eigenlijk een 2e plek zijn, want zijn nettotijd was een stuk sneller dan de tijd van nummer 2. Hij was echter samen met mij en de lopers van LOL gestart en wij starten nu eenmaal niet vooraan. Hieronder staat een tabelletje me de tijden van ons allemaal.

Ik liep zelf echt weer heerlijk. Omdat Jurre en ik de tijd hadden genomen op te warmen kon ik goed starten en een eerste snellere kilometer lopen voordat we het lastige stuk in het bos kregen. Na ongeveer 5 kilometer wordt het ook weer een aantal kilometer wat gemakkelijk en daar kon ik mijn tempo weer verhogen. Ik had nog genoeg energie over om in de laatste paar honderd meter naar de finish fors te versnellen waardoor ik dik een minuut sneller was dan vorig jaar. Dat kwam ook door de vele aanmoedigingen van familie, loopmaatjes van LOL en vrienden en kennissen die daar stonden.. Met 58:38 had ik ruim mijn doel voor dit jaar gehaald! Niet mijn snelste MoMakkie 10, maar zeker ook niet mijn langzaamste! En nu weer verder met de voorbereiding voor de Zevenheuvelenloop (15 km) op 19 november. Christel loopt dan de Zevenheuvelennacht (7 kilometer) en … heel leuk … ook Jurre doet mee met de Zevenheuvelenloop. Hij start in hetzelfde startvak als ik maar zal ook daar naar alle verwachting veel en veel sneller lopen. Wellicht zit 1 uur en 10 minuten of daaromtrent er voor hem wel in. Ik mik op rond de 1 uur en 25 minuten.

Dt jaar zijn er uiteraard ook veel meer foto’s dan andere jaren. Leuk om te zien hoe iedereen op zijn eigen manier het MoMakkie beleeft. De drie video’s zijn genomen vlak voordat we het bos in gaan, aan de rand van Mook waar Job, mijn schoonvader en, zoals altijd, Ab en Maria, stonden.

Volgens mij heeft iedereen zich enorm vermaakt en ik hoorde al plannen om volgend jaar weer met een groot deel van de schoonfamilie te lopen. Misschien nog wel met meer mensen omdat ook Jeroen en Anna wel zin kregen om mee te doen.