Heerlijke eerste dag Elsterradweg

77 kilometer, 300 hoogtemeters, 4:43 fietstijd

We zijn weer op vakantie! We willen fietsen van Leipzig naar Cheb in Tsjechië via de Elsterradweg, dan door naar Praag via de Praagroute van de Europafietsers en tenslotte van Praag naar Dresden via de Elberadweg. In Dresden pakken we vervolgens de trein naar Leipzig. Dat is althans nu het plan. 

Gisteren zijn we met de auto naar Markkleeberg gereden waar we onze auto bij het hotel mogen laten staan. De eerste helft van de rit in de regen. De receptioniste van ons hotel was zo vriendelijk om een leuk Grieks restaurantje te reserveren waar we met de fiets naartoe konden. Het was warm, zelfs behoorlijk benauwd, waardoor we blij waren op het terras te kunnen eten. Maar na het voorgerecht vluchtten we naar binnen voor een stortbui. We aten lekker en authentiek Grieks. Het eten was overigens een stuk minder gedrenkt in olijfolie dan wij gewend zijn van Griekse restaurants. Top!

Vanochtend vertrokken we dan voor de eerste etappe van onze fietstocht. Het zou vandaag waarschijnlijk droog blijven dus hadden we meteen een redelijk lange etappe van ongeveer 80km gepland (uiteindelijk bleek het 77 te zijn). We volgden de mooie Neuseenland Radweg een paar kilometer om de Cospudenersee heen. De meren van het Neuseenland zijn ontstaan door dagmijnbouw. Diverse objecten in het landschap herinnerden daar nog aan, waaronder oude verroeste pijpen die langs het fietspad liepen. 

Al snel fietsten we over de Elsterradweg. De Weisse Elster was hier nog gekanaliseerd en niet mooi. De route was een paar kilometer wat saai waarna die mooier en mooier werd. De route was meestal verhard maar af en toe ook onverhard. De onverharde kilometers waren helemaal prima. De verharde waren meest erg goed maar soms zaten er erge hobbels in, veroorzaakt door boomwortels die het asfalt open breken. En in de dorpen fietsten we steevast een aantal stukken over kinderkopjes, Parijs-Roubaix stijl. 

Voor onze eerste kleine pauze reden we een paar meter een dijkje op en toen vluchtte er een vos weg, een paar meter voor ons langs. Hij rende voorbij, maar niet bijster hard zodat we hem goed konden zien. Een stuk verder zagen we op een veld minimaal 20 ooievaars! Dit werd gevolgd door een veld waar veel roofvogels zaten. We weten niet welke. Na een heel fraai stukje kwamen we, na bijna 35 kilometer, in een dorpje waar we geluncht hebben. Dit was een heel charmant lunchplekje waar we onder de druivenranken kennismaakten met de Boheemse/Slavische keuken. Een bijzonder aangename kennismaking was het. We hadden Bramboraky (een soort van dikke rijfkoek met zuurkool door het ‘deeg’ met een flinke portie kruidenkwark) en Wareniki (soort ravioli gevuld met aardappel/knolselderij met Ajvarsaus, een licht-pittige saus die zo goed als volledig uit paprika bestond). Beide gerechten waren heerlijk en bijzonder. 

Ook na de lunch bleef de route erg mooi. Het werd ook steeds heuvelachtiger al fietsten wij, op één stevige klim na, voornamelijk ongeveer vlak. Ca. 20 kilometer voor het einde was het nog tijd voor een koffiepauze bij een eenvoudiger restaurantje. Ze hadden gelukkig ook gebak! We kregen elk een bordje met 4 stukjes ‘Kuchen’. Lekker! We raakten ook kort met de eigenaresse aan de praat. Ze bleek, net als iedereen hier, bijzonder vriendelijk en gemoedelijk. Het is hier aangenaam toeven. 

Rond 17:45 waren we bij ons fraaie hotel, Zwergschlösschen. We hebben hier vanavond verrukkelijk gegeten. De plannen voor morgen zijn nog niet definitief. We kijken morgenvroeg wat het weer doet. Valt het mee dan fietsen we naar Plauen, 65 kilometer. Als de verwachtingen uitkomen dan wordt het Greitz, 40 kilometer.