Plezante dagen in de Maasvallei

Met het oog op de goede weersvoorspellingen (die echter niet helemaal uitkwamen) hadden we nog een weekendje België gepland. De laatste gelegenheid om voor onze fietsvakantie nog twee dagen achter elkaar te fietsen. Zeg maar een een aangename met het nuttige combineren. We boekten Guesthouse De Wissen in Stokkem, net boven Maasmechelen in de Maasvallei. 

Aankomst

We arriveerden vrijdag tegen koffietijd. Bij het Guesthouse lag ook een brasserie met mooi terras dat uitkeek over een natuurgebiedje in de Maasvallei. Tijd voor koffie! En voor een wandeling van een kleine 7 kilometer door het natuurgebiedje. Het was erg warm, dus een rustige wandeling was prima. Ook de wilde runderen die in het gebied rondzwerven hadden het warm en stonden daarom in het water. Even over de helft beklommen we een leuke uitkijktoren met fraaie uitzichten over het natuurgebied en de oude Maas.

We hadden het avondeten gereserveerd bij Het Kernkabinet in Stokkem. Ze stuurden ons een half uurtje voor onze reservering een appje dat wij de enige gasten zouden zijn. We waren van harte welkom maar misschien zouden wij het minder gezellig vinden. Daarom de reservering maar naar zaterdag verplaatst en snel een ander restaurant gereserveerd. Een leuk restaurant met een gezellige binnentuin waar we heerlijk aten en zeker niet de enige waren. Halverwege de maaltijd begon het jammer genoeg te regenen. We verplaatsten ons naar onder een parasol en daarmee hielden we het droog. Het dessert hebben we toch meer binnen genuttigd!

Fietsen door de Maasvallei

Voor zaterdag stond een fietstocht door de Maasvallei via Lanaken en Canne naar Maastricht op het programma. We vertrokken laat omdat we een zo groot mogelijk deel van het regenweer wilden ontlopen. Dat lukte niet helemaal. Al na iets van 45 minuten moesten we schuilen onder een brug voor een flinke bui. We besloten vervolgens om naar Oud-Rekem te fietsen voor de lunch terwijl het nog een beetje miezerde. Vlak voor Oud-Rekem begon het heel hard te regenen. Gelukkig vonden we snel een restaurantje waar we de rest van de bui tijdens de lunch konden uitzitten en de kleding kon beginnen met drogen. Na de lunch fietsten we een rondje door het dorp wat het mooiste dorp van Vlaanderen heet te zijn. Mooi was het! Het weer nog niet helemaal maar dat knapte gelukkig rap op. Uiteindelijk werd het gewoon zonnig en warm. De route werd samen met het weer steeds mooier en afwisselender. Na Lanaken schampten we Veldwezelt en staken we de weg over waar Christel lang geleden aan woonde. Via Canne en het hele mooie Jekerdal fietsen we naar Maastricht. Leuk maar ontzettend druk! Na enig zoeken (alle terrasjes zaten vol) vonden we een plek waar we heerlijke koffie met lekker gebak, al was het geen Limburgse vlaai, genoten.  Na Maastricht fietsten we vele over de dijk langs de oude Maas aan de Belgische kant. Heel erg fraai. Na 74 kilometer waren we weer terug in Stokkem.

‘s Avonds zijn we naar Het Kernkabinet gewandeld waar we heerlijk aten en deze avond niet alleen zaten. Beiden een ontzettend groot stuk vlees (mijn Australische Ribeye was liefst 400 gram) maar ook van topkwaliteit en erg goed bereid. De lekkerste Ribeye die ik ooit at! We zaten ook daar in de binnentuin. Maar nu dreigde er geen regen. Het was er ook nog eens heel erg gezellig en informeel. Met veel jolijt met wat blijkbaar vaste gasten waren en met de eigenaar. En om af te ronden kregen we bij de verse muntthee nog een glaasje limoncello. Lekker ijskoud!

Download file: Rondje_door_de_Maasvallei.gpx

Rondje NP Hoge Kempen en meer

Zondag kozen we voor een rondje vanuit Maasmechelen. We reden met de auto naar Maasmechelen omdat de route op zich al lang genoeg was en het stuk tussen Stokkem en Maasmechelen niet bijster interessant. Bij de hele grote parking van het visitor center van het Nationaal Park Hoge Kempen konden we onze auto goed kwijt en meteen de route oppakken. Net als gisteren was het een route die heel eenvoudig te volgen was want die maakte gebruik van het uitstekende knooppuntennetwerk in Belgisch Limburg. Niet gek overigens want de fietsknooppunten zijn hier uitgevonden, door ene Hugo Bollen, een voormalige Limburgse mijningenieur. Overigens begon de route bij de oude mijnen van Maasmechelen, een gebied dat nu omgetoverd is tot een toeristische hotspot, Terhills. Hier tref je naast het al genoemde visitor center nu een natuurgebied, grote waterpartijen en en unieke verzichten vanop de mijnterrils, aan. Dat wordt gecomplementeerd met een groot hotel, Welness, een nabijgelegen outlet center en een Decathlon (voor als je je fiets of wandelschoenen vergeten bent blijkbaar).

De route, van ruim 76 kilometer, leidde ons door uitgestrekte bossen, over een verrassend glooiend terrein, door een paar fraaie heidegebieden en langs bijzondere locaties. Een aantal locaties, zoals oude stations en mijnbouwtorens verwezen naar de mijnbouwgeschiedenis van de regio. Maar we fietsten ook ‘door het water’ bij Bokrijk en over een 300 meter lange houten brug naar een 4 kilometer lange stuk route door de uitbundig bloeiende heide. Onderweg lunchten we bij een cafetaria die bij een camping hoorde. De belegde broodjes waren helaas op, dus moesten we ons ‘behelpen’ met kleine Limburgse vlaaitjes. Uiteraard geen straf. Verderop op de route wilden we nog een keer wat nuttigen en besloten we daarom maar alvast ons voorgerecht op een terrasje te eten. Net als op vrijdag en zaterdag namen we beiden kroketjes, iets waar België befaamd om is. Dit keer een combinatie van en garnalenkroket en kaaskroketjes voor mij en enkel kaaskroketten voor Christel. De eerdere avonden had Christel al garnalenkroketten gehad en ik een kreeftenkroket vrijdag en ook de garnalenkroketjes op zaterdag. Die dingen zijn ook zo lekker!

Na afloop van de fietstocht hebben we de fietsen opgeladen en op de terugweg iets gegeten bij een Italiaans restaurant in Roosteren.

Download file: Rondje_vanuit_Maasmechelen-2.gpx