12,8 kilometer, 400 meter stijgen en 650 meter dalen
De wekker ging vanochtend op tijd, of toch niet want we hebben hier helemaal geen wekker nodig. Elke ochtend worden we om 7:00 gewekt door de herrie van de kerkklokken. Die duurt 5 minuten, al voelt het veel langer. Dan zijn we in ieder geval goed wakker. We wilden vandaag op tijd opstaan om de bus te nemen naar Damüls. Die ging rond 9:15. De volgende zou pas 2 uur later gaan. Nog wakkerder werden we van een klasje kleuters achterin de bus met hun vrolijke gekwetter. De bus stopte op een plek waar geen bushalte was om de groep met begeleiders eruit te laten. Heel lief zwaaiden ze nog naar de bus terwijl die vertrok.
De wandeling was dit keer een wandeling in lijn, van Damüls terug naar Fontanella via de Türtschalpe met een wijde boog over de flanken van de Glatthorn en Türtschhorn. Vanuit Damüls liepen we een groen, bijna Schots aandoend, dal in. Her en der stond een huis, schuur of boerderij maar verder leek het erg verlaten. Vanaf de Alpe Unterdamüls (die had helaas Ruhetag) werd het brede pad een smal en mooi pad. We hadden de hele tijd fraai uitzicht. Weer bloeiden er volop bloemen. Alleen waren er vandaag, wegens gebrek aan zon, veel minder vlinders dan op eerdere dagen.
Ook al gingen we vandaag niet naar een top, toch moesten we vandaag een paar keer stevig klimmen. Het meestal schone pad doorkruiste verschillende almen met koeien en soms wat geiten. Op sommige plaatsen hadden die koeien de boel wel erg vies gemaakt zodat we stukjes moesten slalommen.
Toen we de Türtschalpe naderden begon de hond daar flink te blaffen. Hij werd minstens drie keer door zijn baasje tot de orde geroepen. De laatste meters naar het terras begeleidde hij ons alsof hij zeker wilde weten dat we nergens anders naartoe gingen. Het was overigens een grappige hond met grappige grote oren. Omdat het vandaag best fris was werden we uitgenodigd om binnen te zitten. Heel fijn en lekker knus. Het haardvuur knapperde zelfs! We deden ons te goed aan heerlijke melk, een grote Bretljause en een pul Holunder.
De route vanaf de Türtschalpe kende nog een spannend stuk waarbij er nog wat geklauterd moest worden en ik toch weer blij was met de geleende wandelstokken.
We waren net op tijd terug in ons hotel voor de Nachmittagsjause en hadden voor een keer volop lummeltijd. Ook weleens lekker.
Al snel na Damüls
Groen dal
Heilige koeien?
Arme koeien die deze bellen moesten dragen
Geiten
Oostenrijks Stegelke
De koeien bevuilen het pad
Nevels rondom de toppen
Koeien omzeilen
Overdadige lunch
Türtschalpe
Pittig stukje
Pittig stukje (2)
Bijna in Fontanella
