10 kilometer, 625 meter

Sonntag is de naam van het dorp lager in het dal, onder Fontanella. Vanaf daar namen we de Seilbahn (met een soort mini-gondel) naar boven. We wandelden vanaf het bergstation op de bergwand tegenover Fontanella. Doel van de wandeling was de beklimming van de Glattmar die we vanaf ons balkon prominent kunnen zien liggen. 

Vanaf de lift begonnen we meteen stevig te klimmen naar de Unterpartnomalpe voor een eerste drankje en even pauze. Ze hadden helaas geen gebak, dus maar een reepje uit eigen voorraad gegeten om genoeg energie te hebben voor de rest van de klim. Het bleef stevig doorstijgen tot aan het bergstation van een oude stoeltjeslift. Onderweg hadden we het Gipfelkreuz van de Glattmar een aantal keren gespot. Vanaf de stoeltjeslift begon de echte klim naar de top: nog een stuk steiler en veel lastiger dan de rest van de klim. Over stenige stukken, wortelpaden en stukken met los grind. Ongeveer 50 meter onder de top vond Christel het wel genoeg. Ze nam een extra pauze terwijl ik verder klom naar de top. In tegenstelling tot gisteren was hier toch meer sprake van klimmen dan van wandelen! Maar het was weer de moeite waard. Heel mooi uitzicht, al scheen de zon niet, en een mooie kam. 

We daalden hierna rap af naar de Oberpartnomalpe waar de Breithornhütte op ons wachtte. We hebben daar heerlijk geluncht. Christel had een bijzondere variant van gepofte aardappel met zure room. Nu had ze er maar liefst 7 verschillende bergkazen bij. Voor Christel dus geen kaasplank vanavond! Na de lekkere lunch was de rest van de route erg eenvoudig. Gelijkmatig en langzaam dalend naar de kabelbaan. Onderweg weer mooie uitzichten, extra fraai doordat de zon zich meer en meer liet zien. We liepen ook langs de zogenaamde Echowand waar je middels een megafoon een ongelooflijke heldere en enkele (!) echo kreeg. 

Download file: Glattmar 2.gpx