Rond en op de Zafernhorn

11,5 kilometer, 725 hoogtemeters

Dat was er weer eentje! Een heerlijke bergwandeling. Gisterenavond overlegden we met de zoon van de hotel eigenaars over een leuke route voor vandaag en die adviseerde de Zafernhorn Runde, eventueel met “beklimming” van de Zafernhorn (2107 meter). Hij adviseerde ook een richting, namelijk met de klok mee, en die richting werd vanochtend door de eigenaresse van het hotel bevestigd. Vanwege de mooiste uitzichten op die manier en dat een deel van de klim dan aan de relatief koele zijde plaatsvond.

We namen de auto naar het Faschina Joch waar de wandeling startte. We hadden ook de bus kunnen nemen maar die ging ons toch te vroeg. We zijn toch een beetje luie beesten. Die 5 tot 10 minuten met de auto gingen stevig omhoog. Grappig om te zien hoe gigantisch het gebruik van de auto dan is. Maar vanmiddag op de terugweg was het verbruik ook gigantisch maar dan negatief, dat wil zeggen door het remmen bij het bergaf rijden werd veel energie teruggewonnen. Zo leren we weer wat bij over elektrisch rijden.

De wandeling begon gelijk stevig omhoog over een breed pad naar de Bartholomäusalpe. Vanaf daar werd het een smal pad maar nog steeds (meest) stevig omhoog. We hadden mooi uitzicht op Damüls en het Bregenzerwald (waar we overigens een paar jaar geleden, in 2015, waren voor een mountainbikevakantie). Uiteindelijke kruisten we een kam. Aan de andere kan van de kam was een groot en heel mooi keteldal te zien met alleen verdwaald nog een paar boerderijen of stallen en voor de rest bergen, bergweiden, bossen en rotsen, zover het oog reikte. Heel mooi. We hadden vanaf een bankje op de kam uitzicht op hoe het wandelpad verder liep onder de Zafernhorn. We konden ook nog net het Gipfelkreuz op de Zafernhorn zien. Via een afwisseling van steile en vlakkere stukken liepen we over de wand van het keteldal naar de kam aan de overzijde. Om over die kam te geraken moesten we stevig klimmen over een pad dat over een flinke lengte gezekerd was. En dat was niet voor niets. Het was een soort Bärentritt-light, dus best vermoeiend maar ook heel leuk. Toen we over die kam kwamen zagen we in de verte de Hubertuskapel liggen. Via een makkelijk stuk pad liepen we naar de kapel toe voor het eerste deel van onze lunch waar we toen echt wel aan toe waren. Er stond een bankje met prachtig uitzicht.

De Hubertuskapel is ook het uitgangspunt voor de beklimming van de Zafernhorn. Er loopt vanaf daar een aanvankelijk stevig stijgend pad, zo ongeveer in een rechte lijn naar de top. Met nog 100 hoogtemeters te gaan besloot Christel haar voeten wat extra rust te geven. Ik ging verder (kwartier heen, kwartier terug) naar de top. Eerst nog heel steil en toen over een mooie kam met spectaculaire uitzichten. Natuurlijk moest ik een selfie nemen bij het Gipfelkreuz. Na Christel weer opgepikt te hebben op de terugweg kwamen we al snel weer bij de Hubertuskapel voor het tweede deel van onze lunch. We vervolgden daarna onze route, deels over een steenslagweg die later asfaltweg werd en deels over mooie smalle wandelpaden die dwars door mooie bloemenweides liepen. Ook een mooi stuk pad door het bos (heerlijk die schaduw) mocht niet ontbreken.

We dachten, aan de hand van de hoogtemeter op mijn horloge, dat we bijna terug waren bij ons uitgangspunt maar dat was te vroeg gejuicht. We mochten nog een keer van de weg af een fraai wandelpad op. Dat pad ging weer op en af en we staken ook nog een snel stromende beek in een kloof over. Aan de overkant van de beek moesten we steil langs de rotswanden omhoog. Best wel een lastig stuk maar uiteraard ook weer heel leuk. En toen waren we eindelijk weer in Faschina waar we behoefte hadden aan een terrasje en toilet dat we gelukkig ook snel vonden. Helemaal bijgetankt besloten we nog een sportzaak te bezoeken om te kijken of onze wandelschoenen wellicht van nieuwe inlegzooltjes voorzien moesten worden. We hadden beiden namelijk regelmatig wat pijn aan onze voeten. Het advies was inderdaad inlegzooltjes (die nou niet bepaald duur waren). Het verschil was voor ons beiden meteen te voelen. Heel fijn. We willen nog drie of vier pittige wandeltochten maken deze week, dus graag wat extra steun!