Vlakke kilometers langs de Donau

Na slechts één dagje in Wenen was het alweer tijd om te vertrekken. We fietsten Wenen uit langs het Donaukanaal. De eerste kilometers waren nog erg druk maar daarna reden we direct langs het water onder het niveau van de drukke weg. De kade en de gebouwen op de kade daar waren volop met graffiti versierd. Leuk om zo de stad uit te fietsen. 

De route liep vaak direct langs de Donau en af en toe een stukje ervandaan. Dan fietsen we vaak door een landschappelijk fraai stukje en af en toe door of langs een stadje. Het eerste stadje na Wenen was Klosterneuburg met een gigantisch kloostercomplex waar ook de bekende Klosterneuburg wijnen vandaan komen. We hebben het klooster niet bezocht maar van een afstandje bewonderd. We hadden nog aardig wat kilometers voor de boeg namelijk. Tot en met Tulln was de route overigens een stuk afwisselender dan we verwacht hadden naar aanleiding van de beschrijving van Benjaminse. Zo kwamen we onder andere langs een oude arm van de Donau, een wonderschoon plekje. 

In Tulln, waar we nog net niet op de helft van het aantal kilometers zaten, hebben we geluncht. Hierna fietsten we, nu wat minder afwisselend, verder richting Krems over de zuid-oever van de Donau. De route was hier zeker niet lelijk maar er zaten wel wat saaiere kilometers in. Vlak naast de Donau en met tamelijk vlak land aan onze andere zijde. Maar we werden ook een paar keer van de Donau afgeleid over mooie weggetjes. We dachten na Tulln niet veel meer tegen te komen om wat te drinken en te snacken maar dat viel dus mee. Regelmatig fietsten we door een dorpje waar meestal wel wat was. En ergens een beetje in niemandsland vonden we een heel leuk tentje (ze prijsden zichzelf terecht aan met ‘urige Hütte’) waar we wat dronken. 

Daarna fietsten we weer richting de heuvels die we in de verte zagen. Die begonnen met weer voor Krems. Niet dat wij moesten klimmen, langs de Donau blijft het uiteraard vlak, maar het maakt het landschap wel aantrekkelijker. Op dit stuk heeft het zelfs even geregend. We hebben de regenjassen tot twee keer toe aangetrokken maar eigenlijk was dat niet nodig. Ergens op een bankje langs het fietspad hebben we onze muffin en gebakje dat we ‘s middags gekocht hadden genuttigd. Daarna hadden we weer volop energie om naar Krems door te kachelen. 

Het is overduidelijk dat de Donauradweg een populaire route is. We kwamen heel veel andere fietsers tegen, met name tussen Wenen en Tulln maar ook daarna fietsten we niet eenzaam over het fietspad. Die populariteit zorgt uiteraard ook voor de vele horeca langs de route. 

Krems blijkt een leuk centrum te hebben. We zijn het centrum ingelopen via de mooie Steiner Tor. Op aanraden van de receptionist van ons hotel zijn we gaan eten bij een Grieks restaurant waar we op een leuke binnenplaats aten. Daarna hebben we nog wat meer van het centrum van Krems kunnen zien. Tot onze verrassing blijkt het echt de moeite waard. Weer zo’n juweeltje. En alles staat hier in het teken van de abrikoos. Maar eens zien of en wanneer wij daarvan gaan genieten. 

Morgen fietsen we wat het mooiste stuk van de Donauradweg zou zijn. We zijn benieuwd!

We fietsten vandaag 85 kilometer met nauwelijks merkbare hoogtemeters.