Costa Vicentina: de laatste dag is niet de lichtste

Vila Nova de Milfontes – Porto Covo – 21km

En dan was vandaag alweer de laatste wandeldag van onze vakantie. Morgenvroeg hebben we een transfer naar Faro en brengen we daar nog een half dagje door alvorens morgenavond terug te vliegen.

Het was vandaag een lange route, officieel 19,6 km, maar wij kwamen uit op bijna 21km, en een zware route. Dat laatste vanwege het vele mulle zand waar de paden uit bestaan en vanwege het feit dat het alweer de 6e dag op rij is dat we wandelen. Gaat best wel een beetje in de benen zitten!

De dag begon natuurlijk met een ontbijt, maar niet zo maar een ontbijt. Bij Casa do Adro werd me toch een ontbijtje geserveerd! Heel veel vers fruit, lekkere ham, gewone kaas, de typische regionale schapenkaas, jam, scrambled ergs met bacon, brood en toast (klaargemaakt met olijfolie). Veel en lekker! En dat gold ook voor de picknick die we meekregen. Nu heb je picknicks in alle soorten en maten. Dit was een XL picknick met brood, reuze sinaasappels, water, pakje drinken, chocoladecake en tapashapjes. We kregen het maar net allemaal in de rugzakken! De verklaring was eenvoudig: een lange zware wandeling vraagt om veel eten. En was er op de meeste dagen halverwege nog wel een restaurantje of cafeetje te vinden, vandaag gold dat alleen voor begin en einde.

We begonnen de tocht in Vila Nova de Milfontes en eindigden in Porto Covo. Beiden liggen aan de kust dus het zal niemand verbazen dat we alleen maar langs de kust liepen. Soms op het strand, soms op de kliffen direct langs de rand, soms door de duinen en soms direct achter de duinen. Die duinen zorgden ook voor veel mul zand. Dat kenden we al van de andere dagen maar vandaag was dat nog veel prominenter aanwezig in de route. Zwaar dus. Op 1 plek liep de route recht tegen een duintje omhoog. Toen bleek hoe lastig dat gaat: als je niet heel voorzichtig doet stap je 30 cm omhoog en zak je er meteen weer 10 terug in het losse zand. Omlaag gaat dat juist wel lekker! Gelukkig was de route weer heel erg mooi. We kwamen langs talloze stranden, over veel verschillende terreinsoorten (nou ja, soorten strand of soorten duingebied dan) en gingen op en af. Kortom: een heerlijke laatste wandeldag. Onderweg zagen we weer talloze vogels, een mooi hoog ooievaarsnest dichtbij de kust en ook nog een kleine slang.

Moe maar voldaan kwamen we in Porto Covo aan. Conform instructie belden we met ons onderkomen Tres Marias om ons op te laten halen. Nu dachten wij dat Tres Marias bij Port Covo ligt maar dat is toch heel betrekkelijk. Eigenlijk ligt het in het midden van niets. Heel afgelegen. Zodanig afgelegen dat de dame die ons kwam ophalen ons waarschuwde: sommige gasten dachten dat ze ontvoerd werden! Maar Tres Marias is echt de moeite waard. Mooi gelegen met ezels (gezien) en een struisvogel (nog niet gezien), de laatste overgeblevene van toen het hier nog een struisvogelfarm was!