Eindelijk na een week van reizen in het buitenland tijd om een verslag te schrijven van onze eerste renwedstrijd, de 5km van het Molenhoeks Makkie (Moma) op 21 oktober j.l. Rond 9:00 zouden we verzamelen bij Paul Dirven die dicht bij de start van Moma woont. Wij gingen er natuurlijk, samen met Wim, op de fiets naartoe. De organisatie vanuit Aia had gezorgd voor de startpakketten, inclusief chips, wat te eten en wat te drinken. Verder kon iedereen die nog geen nieuw Aia t-shirt had, dat bij Paul ter plekke krijgen. Het is ondertussen traditie geworden dat een grote groep mensen in Aia shirt deelneemt aan Moma of, later dit jaar, de 7-heuvelen loop. Dit zijn dan medewerkers van Aia (zo’n 35-40% deze keer) plus aanhang. Dit aanhang bestaat uit echtgenotes, vrienden, vriendinnen, kinderen etc. Genoeg om een groep van zo’n 30 man aan de start te krijgen. Mooi verdeeld over de 5 en de 10km. Maar uiteraard moet er eerst een groepsfoto genomen worden!
Groepsfoto Moma
Na het gefotografeer zijn we op tijd met zijn allen naar de start gelopen, waar een Aia tent stond als meeting point. We hadden daar ook nog even de gelegenheid om warm te lopen. Eventueel met een groepsopwarming bij het winkelcentrum maar wij kozen er, en met ons velen, voor om even wat te rennen en te dribbelen.
Samen met Anthe (dochter van Rene) opgesteld in het startvak, vlak voor (een deel van) de familie Huinink. Anthe wilde niet bij hun gaan staan, want dat zou dan weer een paar meter schelen ;-). Na de start duurde het driekwart minuut voordat wij onder de startdoek door waren en meteen konden we goed rennen. Geen gedrang. Goed geregeld dus. De eerste anderhalve kilometer of zo renden Anthe en ik net wat harder dan Christel maar die haalde ons al snel weer bij. Vanaf dat moment hebben we zo ongeveer met zij drieën gerend. Soms liep Anthe wat achter en soms één van ons. Leuk was te horen dat Anthe er overduidelijk heel veel plezier in had. Ze liep vrolijk tegen iedereen te kletsen. De stukken in het bos met de klimmetjes gingen ons erg goed af. Na de eerste 5 minuten werden we bijna niet meer ingehaald maar kwamen vooral zelf veel aan inhalen toe. Zelfs de zandklim (Mookse Schans) ging erg lekker. Helaas werden we even door wat langzamere lopers afgeremd. Na het hoogste punt kon het gas erop. Alleen maar dalen tot aan de finish! Het stuk door het bos liep ik voorop. We werden hier nog ingehaald door Tom Henskens van Aia die als een diesel voorbij kwam gestoomd! Op het asfalt aangekomen begin Anthe aan haar eindsprint. Christel riep nog dat ze Anthe niet zou volgen, maar ook Christel versnelde nog. Ik kon zelf ook nog flink versnellen maar bleef toch een paar meter achter Christel. Uiteindelijk kwamen we, onder flink gejuich van Aia collega’s (Yvonne, Marjolein en anderen, bedankt!) over de finish in 30:28 (Christel) en 30:35 (ik). Mijn doel van 32 minuten heb ik dus ruim gehaald! De geïntensiveerde training van voorgaande weken leverde dus wat op!
Duidelijk een cross
Mookse Schans
Mookse Schans
Christel op de Mookse Schans
Christel op de Mookse Schans
Leon en Anthe op de Mookse Schans
Leon op de Mookse Schans
Christel bijna binnen
Leon bijna binnen
Finish Christel
Finish Leon
Na bijgekomen te zijn (met goede verzorging van de Aia crew) en de rest van de Aia deelnemers aan de 5km binnengehaald te hebben zijn we nog aan de finish gaan kijken naar de 10km finishers. Ook op die afstand veel Aia deelnemers (meer dan op 5km). Ruud kwam als eerste binnen, al snel gevolgd door Paul Dirven. Langzamerhand kwamen alle Aia deelnemers binnen en konden we uiteindelijk terugwandelen naar Paul Dirven voor een stuk dik verdiende appeltaart en nog wat te drinken. Moe maar voldaan zijn we daarna met de familie van Horen naar huis teruggereden. Lang tijd om uit te rusten had ik niet aangezien ik ’s avonds al via München naar Innsbruck moest reizen voor een drukke en intensieve werkweek.
Uithijgen
De directie van Aia Software
De route van Moma
