Vandaag zijn we verkast naar ons op één na laatste adres, in Cooks Beach, Coromandel. Afhankelijk van de route is Rotorua – Cooks Beach 3 a 4 uur rijden. Vanochtend aan het ontbijt hebben we een beetje bekeken wat we onderweg nog zouden kunnen doen. We hadden bijvoorbeeld kunnen kiezen voor één of meerdere korte wandelingen waartoe diverse mogelijkheden zijn op de route of een bezoek aan een vogeltuin bijvoorbeeld. Maar we kozen voor een stukje fietsen. Idee was dat als we op tijd in Waihi zouden zijn we daar fietsen zouden huren om een stukje van de Hauraki Rail Trail te rijden. We waren om 11:45 in Waihi dus hadden we voldoende tijd om ons plannetje uit te voeren.

De fietsverhuur was snel gevonden en de fietsen bijna net zo snel uitgezocht, afgesteld en gehuurd. Even wat spulletjes in de tassen gedaan en we vertrokken voor een tochtje van 38km over de Rail Trail. De eerste 10 kilometer was eigenlijk nog geen echte rail trail omdat op het stukje tussen Waihi en Waikino de trein nog steeds rijdt als toeristisch treintje. Maar die eerste 10 kilometer waren wel de mooiste. Langs een rivier, beetje op en af en lekker bochtig. In Waikino hebben we in een leuk cafeetje geluncht. Dat cafeetje is gevestigd in het historische stationsgebouw van Waikino. Na de lunch fietsten we door tot net voorbij de spoortunnel bij Karangahake. Onderweg bezochten we nog een hele mooie waterval en bekeken we kort de ruïne van de Victoria Battery. Dat was een soort van fabriekscomplex waar goud aan gesteende onttrokken wordt middels cyanide. Niet erg milieuvriendelijk en veilig allemaal en de arbeidsomstandigheden waren slecht. Nu rest gelukkig alleen nog een reeks ruïnes op dit stuk van de rail trail.

Onze tocht eindigde met de Karangahake tunnel, een dik 1 kilometer lange spoortunnel. Leuk om doorheen te fietsen. Na de tunnel hebben we nog even rondgekeken in een kleinere ‘battery’ en zijn toen weer omgedraaid met het oog op de tijd en omdat de luncht betrok. Dat laatste bleek vals alarm. Eenmaal een eind op de terugweg klaarde het weer helemaal op en werd het gewoon weer zonnig. Uit de donkere lucht vielen een paar ini-mini drupjes. Samen hebben we er misschien een handvol gevoeld.

Terug in Waihi hebben we nog een blik in de Martha ‘mining pit’ (open mijn, er vindt nog enige exploitatie plaats) geworpen en een ‘real fruit icecream’ gegeten. Het was daarna nog een flink stuk rijden over een uitzonderlijke mooie weg naar Cooks Beach waar we nu in Oyster River Retreat verblijven. Een rustige plek met een hele grote tuin die we vast nog gaan verkennen. Voor morgenvroeg staat een bezoek aan de Cathedral Cove met zeekajak op het programma.