Brumbachfall en bloemenpracht

+/- 14 km, 740 hoogtemeters

We zijn met onze neus in de boter gevallen. We zijn hier namelijk in het ideale seizoen. De bergweiden staan nog vol met bloemen, zoal gisteren al bleek en vandaag nog in veel overweldigender mate bevestigd werd. Maar afgelopen zaterdag begon ook voor veel berghutten het seizoen zodat het gemakkelijk is om te lunchen of wat te drinken tijdens onze wandelingen. En de bergen rondom Braunwald hebben nog witte toppen. Dat zal hoogzomer ook wel anders zijn. Kortom: het kwam best goed uit dat we nu, weliswaar enigszins gedwongen, besloten te gaan wandelen in de bergen.

Omdat we op de aankomstdag al onze eerste wandeling liepen, konden we vandaag de tweede wandeling doen uit de SNP routebeschrijvingen. Het betrof een rondwandeling hoog boven Braunwald langs de Brumbachfall. Maar het was vooral ook een afwisselende wandeling met vele mooie bloemenweiden en afwisselend brede en hele smalle paadjes. De route bestond uit een lange klim waarin we gedurende 6 à 7 kilometer tot 1900 meter klommen. Soms behoorlijk steil maar meestal aangenaam stijgend. Door stukjes bos, door weiden met koeien en door bloemenweiden. En steeds in de indrukwekkende coulissen van de bergen boven Braunwald. SNP beschreef deze route ook als een route om de bloemenpracht te ontdekken en daar is helemaal niets aan gelogen. En waar bloemen zijn, zijn ook heel veel vlinders. We stonden om de haverklap stil om foto’s te maken, dan weer van de uitzochten, dan weer van bloemen en dan weer van vlinders. Vrij vroeg in de klim kwamen we bij de Brumbachfall waar SNP de wandeling naar vernoemd heeft; een heel mooi plekje met allerlei speeltuig voor (volwassen) kinderen om met water te spelen. Helemaal bovenaan de klim hebben we geluncht bij Berghaus Gumen.

Na de lunch liepen we eerst vele kilometers boven de boomgrens, deel door bloemenweiden en deels over puinhellingen. We kwamen na een kilometer of 2 uit bij het Ortstockhaus waar we nog even neerstreken voor een kopje koffie. Daarna volgde een relatief gemakkelijk stuk route tot een afslag naar de Bergetenseeli waar we naartoe liepen. Dat was een soort van kom onderaan steile rotshellingen waar water zich verzameld dat van die hellingen stroomt. Het is geen meertje maar meer een soort moeras. Een bijzondere plek in ieder geval. We liepen vervolgens een stukje terug om de hoofdroute te vervolgen die al snel heel steil door een bos en langs de rotsen begon te dalen. Behoorlijk pittig, vermoeiender eigenlijk nog dan het stijgen maar ook erg mooi! Na de afdaling volgde nog een min of meer vlakke kilometer waarna we bij een terrasje kwamen waar we gisteren ook al wat gedronken hadden. Tijd om nog even wat energie te tanken voordat we de laatste paar honderd meter met nog wat stijgen naar Tödiblick aanvingen. Eenmaal op onze hotelkamer konden we nog kort op ons balkon zitten voordat het begon te onweren en regenen. Het heeft een dik uur flink gedonderd, gebliksemd en geregend waarna het al weer snel helder werd.

We hadden vanavond een tafeltje in een deel van het restaurant van het hotel waar met ons nog drie Nederlandse stellen zaten te eten. Allemaal gasten via SNP! Leuk om weer wat ervaring uit te wisselen al lopen wij voor op de andere gasten. Zeker twee van die drie stellen zijn ook gisteren aangekomen, maar liepen vandaag hun eerste wandeling (die wij dus gisteren liepen). Tijdens het eten hebben we even gepuzzeld op welke wandelingen we de komende dagen gaan doen. Het lijkt erop dat het morgen en woensdag prima maar wel warm weer wordt. Donderdag lijkt het weer dan een stuk minder te zijn en vrijdag schijnt te gaan verregenen. Dat zijn dan wellicht rustdagen.