Kennismaking met Braunwald

7 kilometer, 335 hoogtemeters

We zijn vandaag, lekker op tijd, gearriveerd in Braunwald in Zwitserland. Braunwald ligt op een plateau, hoog boven het dal en is alleen bereikbaar met een tandradbaan. De auto mag bij het dalstation een weekje in de parkeergarage staan. Bagage uitgeladen en met het treintje omhoog. Vanaf het bergstation is het vervolgens nog een kilometer of zo met 120 hoogtemeters naar het hotel, Tödiblick, waar we een hele week verblijven om te wandelen. Maar gelukkig werden we opgehaald. Met paard en wagen werden we vanaf het station naar het hotel gebracht. Heel erg leuk en bijzonder. En knap dat die paarden, Haflingers, die steile weg aankunnen met een wagen met 3 personen plus bagage.

Maar eerst nog even wat over de reis. Drie weken geleden hebben we onze nieuwe auto opgehaald, een volledig elektrische Volkswagen ID.5. Dit was de eerste lange trip waarbij we moesten wennen aan het laden onderweg. We besloten, zoals we overigens vaak doen, in twee dagen heen te rijden. Dat maakte het laden onderweg al helemaal simpel. Één keer onderweg laden, bij Moseltal, en nogmaals vlakbij ons overnachtingshotel. Overbodig trouwens want het hotel had zelf ook laadpalen ?. Wel een leuk hotel trouwens, La Toscana, vlakbij de A5, een stukje ten noorden van Freiburg. En dat hotel had een leuk Italiaanse restaurant. Weliswaar buffet, waar we normaal niet zo dol op zijn, maar met veel verrassende gerechten en steeds vers aangevuld. En belangrijk: het was erg lekker (en relatief goedkoop, want drinken inbegrepen, ook alcoholisch). We vertrokken vandaag op tijd opdat we vanmiddag nog een eerste wandeling konden maken in Braunwald.

We hebben deze reis geboekt bij de SNP en die hebben een hele reeks mooie wandelingen voor ons beschreven. De wandeling voor de eerste dag (eigenlijk voor morgen) was bedoeld om er een beetje in te komen: 10 kilometer met iets van 350 hoogtemeters. Vanwege de tijd hebben we die wandeling wat ingekort, maar dus wel al op de aankomstdag gelopen. En genoten dat we hebben! Het betrof een mooie rondwandeling boven Braunwald. Via kleine groepjes (vakantie)huizen, fraaie bergweiden en kleine stukjes bos. Met heel veel fraaie uitzichten, een leuke beestenboel (vooral koeien natuurlijk) en een hele mooie bloemenpracht.

Het avondeten, we hebben halfpension, was lekker. Naast ons zat een ander Nederlands stel waar we even later tijdens het thee/koffiedrinken mee aan de praat raakten. Zij waren ook vandaag aangekomen en zijn ook SNP-gasten. Zij vertelden dat ze eigenlijk meer fietsers dan wandelaars waren. Zo waren ze recent in drie delen via de Reitsma-route naar Rome gefietst. Met racefietsen met lichte bepakking. Genoeg raakvlakken voor een aangenaam gesprek dus. Er volgen er vast nog meer. Eigenlijk hadden wij nu op de fiets zullen zitten om een ronde Leipzig – Cheb – Praag – Dresden – Leipzig te fietsen. De polsblessure van Christel gooide helaas roet in dat eten. Nu wilden we later dit jaar eigenlijk weer gaan wandelen in de bergen en we besloten het gewoon maar om te draaien!