Zonnige zesbaans pistes

Nog een dag met Kaiserwetter. We hadden ons deze week tot nu toe beperkt tot Golm en Hochjoch. Vandaag kozen we voor Silvretta Nova. Daar kun je ook met pistes en liften komen maar dan ben je lang onderweg. Daarom met eigen auto naar de uiterst moderne Valiserabahn gereden. Opvallende noviteit: ski’s niet meer aan de buitenkant van de gondel maar binnenin en rechtop in gaten in de vloer. 

Bovenop Valisera zijn heel veel afdalingen te maken waaronder extreem brede blauwe en rode pistes. De zesbaans uit de titel van dit blog is eigenlijk nog een understatement. Lekker carven en racen dus. Toen we bovenaan de Sonnenbahn stonden herinnerden we ons de pistes daar van de vorige keer. Heerlijke blauwe en rode pistes waar het perfect carven was en bijna geen mens te zien. Elders was het vandaag overigens aanmerkelijk drukker op de piste, bij de liften en op de terrassen van de restaurants. 

We hebben heerlijk en lang geskied. Na een kop koffie op een terras aan de piste begonnen we aan een saaie dalafdaling. Een lange tamelijk smalle ‘weg’ die nergens steil was maar net steil genoeg dat je continu toch een beetje aan het remmen was en dus geconcentreerd moest blijven. Bijna aan het eind van de piste viel Christel. Foutje bij het remmen. In tegenstelling tot mij was Christel nog niet eerder gevallen deze week. De val was niet met echt hoge snelheid en de ski schoot (door gebrek aan snelheid?) niet los en daardoor kreeg Christel’s knie een tik. Niet heel erg maar wel vervelend. 

Eenmaal beneden hebben we deze wederom fraaie dag afgesloten met een heerlijk minigebakje. 

We zitten nu aan het avondeten. Zo meteen krijgen we een bordje met Bambibiefstuk. We wilden daar natuurlijk een rode wijn bij maar kozen uit de Wein des Tages de Roter Veltliner. De ober zei “Ah, de witte wijn” … oeps. Van Roter Veltliner wordt dus net als van Grüner Veltliner witte wijn gemaakt. Vast lekker, maar we gingen toch maar voor de Cuvee van Zweigelt, Blaufränkisch en Merlot. Duidelijk een rode wijn. Dus.