Texel rond

Het is bekend dat Texel een eiland is en wel een eiland van een mooi formaat voor ons om in een dag rond te fietsen. En daarbij ruim genoeg tijd te hebben om vaak even te stoppen. We dachten vandaag nog een galerie of museum mee te pikken maar het was zo’n mooi weer en er waren zoveel mooie uitzichten dat we daar niet aan toegekomen zijn.

We fietsten met de klok mee het eiland rond. Het eerste stuk ging langs en soms over de duinen naar de noordelijke punt van het eiland en zijn vuurtoren. Daar werden we naar het strand gelokt door een prachtige vlieger (foto). Vervolgens zagen we ook nog een parapenter en twee blokarts (zeilkarretjes om over het strand te scheuren). Zeer vermakelijk om te zien. En toen we terug liepen naar onze fietsen liep iemand met zo’n Blokart naar het strand en konden we die even beter bekijken.

We zochten vervolgens het punt op waar we morgenvroeg om 9:00 moeten zijn voor de vogelexcursie. En toen was het alweer tijd voor lunch. Vlak na de lunch fietsten we over de dijk langs drooggevallen wad waar ze aan het, jawel, wadlopen waren. We vroegen ons als af waarom het zo druk was met mensen op de dijk. Die stonden zich dus te vermaken met het kijken naar de wadlopers. Wadlopen staat vanaf nu ook op onze bucketlist. Na het pittoreske Cocksdorp kort bekeken te hebben fietsten we pal langs de kust op verder. We zagen hier een groepje Lepelaars die ook van de eb gebruik maakten om hun maaltje bijeen te scharrelen. Gelukkig hadden we de verrekijker in de fietstas gestopt. Die kwam een stukje verder opnieuw van pas toen we langs een aangelegd natuurgebiedje kwamen, half water, half eilandjes. Hier waren veel verschillende soorten vogels te zien waaronder Kluten en Tureluurs. Eigenlijk hebben we dus vandaag, net als gisteren, al een beetje vogelexcursie gedaan.

De volgende interessant plek was Oudeschild. Wederom het schattige kleine huisje en mooie straatjes. Daarnaast heeft dit dorpje een grote jachthaven en een vissershaven. Flink tegen de wind in fietsend, voorbij het veer van Den Helder naar Texel, langs mooie duinen, kwamen we in Den Hoorn waar het tijd was voor een kop koffie met een lekker stuk appelgebak. En alhoewel dit al laat op de middag was, kwam het op een goed moment. We hadden om 20:00 een restaurant gereserveerd dus die appeltaart diende mooi als overbrugging. Door het bos en via een andere maar even goed mooie route dan donderdag, met de wind meer in de rug waren de laatste van de 58 kilometer van vandaag zo voorbij.

Vanavond aten we Grieks bij Yamas die zich presenteren als het ‘het Griekse eilandgevoel op Texel’. Coronatechnisch hadden ze het overigens prima voor elkaar en de lams koteletten waren verrukkelijk.