Wandelen door de Texelse duinen

Vandaag bleven de fietsen in het fietsenhok staan. Zij mochten even uitrusten. Wij niet want wij gingen wandelen. Nu zitten we in De Koog direct aan het Nationaal Park Duinen van Texel en zo’n lokatie biedt dus veel mogelijkheden tot wandelen. Wij wilden een lange wandeling maken en dus kozen we voor een wandeling van route.nl die we nog uitgebreid hebben tot De Slufter.

We begonnen de wandeling in het centrum van De Koog. Het eerste stukje ging door een bos. Een gemengd bos met heel veel jonge eiken die ook nog eens direct aan de paadjes stonden. Maar … we zagen geen Eikenprocessierupsnesten. Die schijnen hier sowieso niet te zitten. Gelukkig maar want ik heb al genoeg jeukplekjes. In het bos werden we ook nog middels een bordje gewaarschuwd voor een broedende buizerd maar ik kan melden dat we niet aangevallen zijn.

Na het bos liepen we kilometers lang door een natuurgebied dat De Moy heet. Een duingebied met droge zowel als drassige stukken. Er waren veel mooie plantjes te zien, waaronder heel veel orchideeën. En er waren vogels, heel veel vogels. En zeker niet alleen ganzen en meeuwen! Gelukkig hadden we onze verrekijker meegenomen met als resultaat dat we om de paar honderd meter stopten om weer een andere vogel te bekijken. Heel gaaf! In dit gebied liepen overigens ook nog grappige runderen los rond. Daar was geen verrekijker voor nodig.

Na De Muy wandelden we richting het volgende bijzondere natuurgebied, De Slufter. Dit is een plek waar de zee vrij spel heeft om verder landinwaarts te komen en is het resultaat van mislukte inpoldering. Die ‘mislukking’ zorgt voor hele geslaagde natuur met wederom veel vogels. Na de lunch bij een restaurantje dat ook De Slufter heet zijn we door De Slufter over een fraai wandelpad naar zee gelopen. Achter ons hing een hele donkere lucht maar alle buienradars voorspelden dat het droog zou blijven en ze hadden voor één keer allemaal gelijk. Sterker nog het bleef de hele dag min of meer zonnig met een temperatuur van zo’n 20 graden en regelmatig een verfrissend windje. Bij het uiteinde van De Slufter zijn we via een officieel wandelpad steil omhoog een duin opgeklauterd met het doel aan de andere kant naar zee af te dalen. Daar was het pad echter weggeslagen en moesten we even een beetje klauteren en vervolgens door het diepe zand soort van naar beneden glijden. Leuk!

Fijn om vervolgens de schoenen uit te doen om het zand eruit te schudden en op blote voeten verder te gaan. We vervolgden onze route die nu kilometers land over het strand liep. Soms even door het water en dan weer langs de waterlijn. Op enig moment, vlak voordat we op een drukker stuk strand kwamen, verliet de route via een klim over het duin, weer het strand. Er volgde nog een mooi groen en rustig stuk. Het laatste stuk ging weer door het bos alvorens we bij de strandtenten van De Koog aankwamen. Tijd voor een ijsje! Met nog een klein rondje ter afsluiting zat onze wandeling van ongeveer 16,5 km er, mooi aan het einde van de middag, op. Morgen willen we een rondje Texel fietsen en zondagochtend gaan we met een vogelexcursie mee.