Snik. Alweer de laatste vakantie dag, als we de terugreis niet meerekenen. Voor vandaag stond een kortere MTB tour op het programma, namelijk de Venzaner Trail Tour bis Annaberg. Tussen de 20 en 25km (uiteindelijk 23km) met nog altijd zo’n 1000 hoogtemeters en vandaag, bij lekker zonnig weer, aan de zonzijde van het dal. Deze zijde van het dal kent overigens een hele andere vegetatie dan de Norderberg. Christel kwam aardig aan haar trekken.
Vlak na Latsch begonnen we te klimmen naar Vetzan. Soms stevig, vaak relaxed en niet alleen over asfalt. Een eerste stuk trail kregen we al voor Vetzan. Na Vetzan klommen we vrolijk verder over asfalt. Kilometers aan één stuk alvorens een lastige trail in te rijden. Na het eerste lastige stuk bleek de trail echter heel fraai hoog boven het dal op te lopen. Voor mensen met echte hoogtevrees niet leuk, maar gelukkig kan ik dit nu aan. Over mooie trails rijdend kwamen we boven Vetzan uit. Daar had ik een kort uitstapje bedacht om in Vetzan te geraken voor de lunch. Dit uitstapje bleek weliswaar kort maar nauwelijks te fietsen. Maar we kwamen ongeschonden in Vetzan aan waar we een heerlijke lunch verorberden.
Tijdens de lunch bedachten we een alternatieve weg om weer op onze oorspronkelijke route te geraken. Dit was weliswaar een asfalt weg maar die was wel lomp steil. Meer dan 20% is niet heel leuk zo meteen na de lunch (als het al ooit leuk is). Maar het was net wel te fietsen in tegenstelling tot de route Vetzan in als we die teruggenomen hadden. Ondertussen hadden we geconstateerd dat Christel’s band langzaam leegliep. Dus maar even bijgepompt. Even later, terug op onze route, bleek dat onvoldoende en wilden we de band plakken dan wel vervangen. Vreemd genoeg konden we geen enkel gaatje vinden, maar wel een doorn die door de buitenband stak. We hebben de band nogmaals opgepompt en daarna bleef die gelukkig hard. Dat was niet de enige fietspech. Bij mij liep de ketting er constant van af zodra die op het grote blad achter geschakeld werd. Nogal lastig met al die steile klimmen. Met even wat gepruts dacht ik het goed te hebben maar een paar honderd meter verder bleek het allesbehalve gefixed te zijn. De fiets nogmaals op de kop gezet en nu, met wat hulp van een behulpzame voorbijganger beter gekeken wat er aan de hand was en kunnen zorgen dat de ketting er niet meer spontaan vanaf liep. De fiets schakelde echter nog steeds niet lekker Telefonisch contact met Laura bracht de oplossing. Even aan de juiste schroeven draaien en dit probleem was opgelost. Weer opgestapt en even later het volgende probleem: de as van mijn achterwiel was losgekomen. Wat oorzaak is en wat gevolg kan ik alleen maar naar gissen. De boel weer vastgezet en door. Via het heel mooi en hoog gelegen Schloss Annaberg naar de laatste (lange) trail. Dat had nog wel wat voeten in aarde want de klim langs het Schloss was weer eens bruut. Steil en over losse steenslag.
Maar toen kwam de beloning en wat voor één. Na al dat klimwerk en gesleutel volgde de laatste lange trail van deze vakantie en dat was (een groot deel van) de Montesole trail. We reden deze al eens in 2011 en toen moesten we constateren dat ons niveau daarvoor te laag was. Maar nu … nu was dit misschien wel de gaafste trail van deze vakantie. Heel veel flow, fraaie panorama’s en hindernissen die op een paar kleine stukje na allemaal door ons te nemen waren. Wat een geweldig gevoel! Met een grijns van oor tot oor reden en stuiterden we naar beneden. Ik heb heel wat stukjes film geschoten met de action cam. Na montage zal ik een impressie op YouTube zetten.
Terug in Latsch hadden we eindelijk nog wat tijd om een ijsje te nemen. We zijn tenslotte in Italië. Hierna ben ik naar het hotel gelopen, want weer nieuw problemen met de fiets (een beschrijving laat ik maar achterwege) en Christel is gewoon naar het hotel gefietst. Ze was net op tijd om de afgesproken sport massage, een heerlijke rugmassage, te ondergaan.
We hebben de dag en vakantie afgesloten met nogmaals een heerlijk diner met evenzo lekkere wijnen.
Even wat fietsreparaties doen
Niet alles was te fietsen
Heerlijke trails
Soms even stevig klimmen
De lunch was verdiend
Schloss Annaberg
Bloemetje langs de weg
We naderen Schloss Annaberg
Ook op de Montesole trail zijn er stukken die niet te rijden zijn
En soms is het stuur gewoon te breed
Short movie:
