Dag 9: richting de Vogezen

91,9km – 5:28 zadeltijd – 500hm

Gisteravond gezellig samen met de eigenaars van de B&B in Raville gegeten. Een mengelmoes van Frans, Engels en soms wat Duits maakte dat we elkaar goed begrepen. Na het eten, met wijn, kreeg ik nog een ‘schnaps’ en Christel, op haar verzoek, slechts een bodempje Verveinelikeur, die zij niet zo lekker vond ruiken maar die erg lekker bleek te smaken. Vanochtend lekker rustig ontbeten in de B&b. Eigenaar Michel bracht ons de rekening wat een aangename verrassing was: zij beschouwden het avondeten als een uitnodiging van hun aan ons, dus die stond niet op de rekening. En ook het extra brood en beleg, wat voor onze lunch bedoeld was, niet. Daarom de rekening maar flink naar boven afgerond. Dit soort ervaringen (de B&B zelf, eten met de eigenaars) maakt deze manier van reizen wel heel leuk.

De route liep vandaag grotendeels door het glooiende landschap van de Lorraine streek. Er waren nauwelijks lange stijgingen, maar wel heel veel korte. De route liep eigenlijk van het ene dorpje/gehuchtje naar het andere. Er zat nooit meer dan een handvol kilometers tussen. Het fraaie agrarische landschap met heel veel koeien en het mooie weer maakte het een mooie route. Één van de dorpjes waar de route ons doorheen leidde was Harpich. Hier was een ware ooievaar kolonie te vinden, we telden maar liefst 10 nesten, meestal bovenop electriciteitsmasten. Ergens, in the middle of nowhere, hebben we op een fraai en rustig plekje gelunched met als enige andere gezelschap wat koeien van het aangrenzende weitje.

Op 66km kwamen we in het iets grotere plaatsje Mittersheim. Daar hebben we nog even wat gedronken en een ijsje genuttigd bij een restaurantje (het eerste dat we vandaag tegenkwamen). Even later kwamen nog twee fietsers op het terras zitten, die we even vriendelijk gegroet hebben en die we later meerdere keren op de route tegenkwamen en als klap op de vuurpijl ook in onze volgende B&B sliepen.

De route ging vanaf Mittersheim vele kilometers over een jaagpad langs een kanaal op. In dat kanaal waren om de paar honderd meter sluizen te vinden om de hoogteverschillen te overbruggen. Bijzonder was dat het kanaal tussen meren doorliep die niet direct in verbinding stonden met het kanaal. Het kanaal lag zelfs een stuk hoger dan de meertjes. Op enig moment zijn we van het kanaal afgedraaid om nog een stukje door het wederom glooiende landschap naar Xouaxange te fietsen waar we B&B La Colombe hadden geboekt, inclusief avondeten. We werden allerhartelijkst met een drankje door de eigenaren ontvangen. Het diner werd gestart met een aperitief (een kir!) en we ontmoetten (weer) de fietsers die we eerder al tegenkwamen. Een gezellig en lekker driegangendiner volgde waarbij de voertaal grotendeels Frans was maar af en toe ook Duits wat het andere stel zowel als de gastheer- en vrouw redelijk spraken. Eerder vandaag, toen we de weg even kwijt waren, kwamen we trouwens ook al een man tegen die wat Duits sprak. Hij was zeer behulpzaam, hij wilde zelfs zijn eigen fiets pakken om ons de weg te wijzen! Dit deel van Frankrijk, dicht bij de Duitse grens, is erg geschikt voor mensen zoals wij, die beter zijn in Duits dan in Frans.

Morgen wordt waarschijnlijk een dag met veel klimwerk. We zijn van plan dan de Col du Donon over te fietsen.