En alweer de laatste dag in de Eifel. Gisteren de route al weer bij elkaar geklikt op de Trailpark routeplanner. Nu een route ten oosten van Daun.
Vanochtend snel de spullen ingepakt om op tijd te gaan fietsen. Bij het uitchecken vertelde de eigenaresse van het Eifel Hotel dat ze een leraar Duits gehad had die Pillich heette. Dat leek ons toch echt heel raar want zover wij weten zijn er geen andere Pillich-en in Nederland dan die in mijn familie. Ik vroeg haar waar ze vandaag kwam en ze vertelde opgegroeid te zijn in Spaubeek. Aha. Die leraar Duits was dan misschien wel haar onderwijzer op de lagere school, namelijk mijn broer! Dat lijkt heel waarschijnlijk het geval te zijn. Ze schreef even een persoonlijke boodschap op een visitekaartje voor Ton. Benieuwd of Ton zich haar kan herinneren.
Het eerste stukje van de route ging over een fietspad dat aangelegd was over een oud spoorwegtracé, dezelfde waar we gisteren over het viaduct gingen. Nu kwamen we door een lange (560m) tunnel. Lekker fris! Al snel hierna verlieten we het geasfalteerde fietspad voor een mooi maar ook zwaar stuk door de weilanden omhoog. Hierna volgde een mooie afwisseling van bospaden, landweggetjes, paden door het gras en stukjes asfalt. Wederom met mooi uitzichten. Behalve de gras- en weidepaden zaten er geen technische moeilijkheden in de route, maar wel een paar schofterig steile klimmetjes. Vlak voor het einde vielen een paar druppeltjes regen maar dat was juist daar waar wij nog even wilden gaan jausen, bij het Waldhaus bij de Gemündener Maar. Daar heeft Christel van een bijzondere rabarbertaart genoten en ik van een ‘stukje’ Frischkäsekuche mit Obst. Daarna de laatste 2 kilometer naar het hotel gereden, eerst een flink stuk naar beneden suizen en als toetje nog één keer de berg op naar het hotel. Weer dik 40km met meer dan 800hm.
Naast het weidevee, in de vorm van paarden, koeien, schapen, geiten en ezels, hebben we vele verschillende soort vogels gezien en nog meer gehoord. Gisteren zagen we grote roofvogels, groter dan een buizerd, die na opzoeken vandaag waarschijnlijk Rode Wouwen bleken te zijn geweest. Daarnaast vandaag nog reeën, een haas en een eekhoorntje gezien.
Verder heeft Christel haar hart kunnen ophalen aan de vele bekende maar ook onbekende plantjes die ze langs de paden zagen. Vooral de vele weilanden en bermen waren vaak één grote bloemenpracht. Natuurlijk moesten wat bijzondere exemplaren nog op de foto gezet worden.
Gedurende deze 4 dagen hebben we ongeveer 200km op de MTB gereden met ongeveer 4300hm. Alles bij elkaar 15 uur op het zadel gezeten. Onze achtersten hebben even rust verdiend! Maar over twee weken gaan we nog veel meer voor onze kiezen krijgen. Dan gaan we namelijk naar Zwitserland. Mountainbiken. Daarom.
Lange tunnel (560m) op een oud spoorwegtraject
De groene Eifel
