Tijdens de vakantie hadden Christel en ik meerdere keren het gevoel dat we de verkeerde fietsen bij ons hadden. Wortelpaden, Schotterwegen en andere onverharde wegen met soms knettersteile stukken vroegen eigenlijk om een mtb. Nu we een week te vroeg van vakantie thuis zijn en Christel aan het herstellen is van de longontsteking vond ik het dus weer tijd worden om de mtb te pakken.
Als eerste woensdag rond het middaguur de vaste groene en rode routes, met een paar alternatieve stukjes, gedaan. Conditie en herstelvermogen bleken aanmerkelijk verbeterd tijdens de fietsvakantie maar techniek en “power” lieten het nog wat afweten. Meer oefenen dus! In zijn algemeenheid ging het erg lekker. Zo’n 46km aan bijna 19 km/uur gemiddeld. Dat doe ik niet elke keer. De route lag er overigens erg goed bij. Nergens nat en (bijna) nergens te zanderig.
Laura bleek voor vrijdag weer een Aia mtb momentje geprikt te hebben. Dat kon ik dus nu even meepakken. Leuke groep overigens: Laura, Frank J., Pascal, Jeroen G., Christian, Emile en ik. Laura zette ons weer flink aan het werk. Een “nieuwe” klim, parallel aan de Maldense baan (het verharde fietspad tussen zweefvliegveld Malden en Groesbeek) dus voor Nederlandse begrippen vrij lang met ook een paar lastige technische stukjes, hebben we aan het begin op- en eind afgereden. Bijna een downhill parcours ;-). Verder veel geoefend met lastige klimmetjes bij Groesbeek, zoals het wortelpad (voor mij de eerste keer en na twee mislukte pogingen reed ik toch naar boven) en de “trap”. Zoals gewoonlijk vond Laura nog de tijd om wat foto’s te maken.
Bovenaan het wortelpad
Lopen ff oefenen en dan fietsen
Gewoon blijven proberen
Alsof het niets is
Actie op de trap
Ook Pascal heeft nog foto’s gemaakt. Die zijn hier te vinden.
Met de GPS heb ik de route vastgelegd:
