Over de Boheemse heuvels

78,6 kilometer, 1090 hoogtemeters, 5:48

We hadden een lange en, zo wij vermoeden, zware dag voor de boeg dus vertrokken we voor ons doen vroeg, 9:20. Het eerste deel van de route was het laatste stukje Elsterradweg tot aan de bron. Vanaf daar volgden we Tsjechische routes naar Cheb. En vanaf Cheb volgen we de Praag-route van de Europafietsers. We fietsten vandaag eigenlijk van kuuroord naar kuuroord want ook Marienbad (in het Tsjechisch Mariánské Lázn?) is een beroemd kuuroord. Het is overigens ook Unesco erfgoed. 

Meteen nadat we Bad Elster verlieten werd de route ontzettend rustig. Op een kleine 20 kilometer kwamen we twee auto’s en één bosbouwvoertuig tegen. Wel kregen we alvast veel hoogtemeters te verwerken. Meer dan 350 m op dat kleine stuk. De Elster zagen we nog even kort na Bad Elster en daarna pas weer bij de bron in Tsjechië. Dat was een leuk plekje wat vroeg om een korte pauze. In de schuilhut ter plekke lag ook een boekje waar je een boodschap in achter kunt laten. Wat hebben wij uiteraard ook gedaan. 

Na de bron volgden we een hele mooie en autoluwe route naar Cheb. Fietsroutes zijn verrassend goed aangegeven hier en die volgden we dan ook tot in het mooie centrum van Cheb. We hebben daar heerlijk geluncht in het centrum met uitzicht op het mooie centrale plein. Al te lang konden we nu ook weer niet genieten van Cheb want er volgden nogmaals zo’n 40 kilometer met aardig wat hoogtemeters (eigenlijk continu op en af). De route was rustig, aardig en bij tijd en wijle heel mooi. We kwamen door ini-mini dorpjes (zelfs de titel gehucht past niet) en af en toe een wat groter dorp. In één zo’n dorp dronken we een kopje koffie met een snack. Beetje à la Turkse koffie. Eigenlijk best lekker en erg zoet, dus prima om weer wat energie op te doen. Die dronken we overigens op het terrasje van een soort Vietnamese snackbar. Vietnamese restaurants zijn hier sowieso veel te vinden. Overigens kostte het geen drol, nog geen drie euro alles bij elkaar. Helaas hielden we het niet helemaal droog. Er viel toch nog een kort buitje. De regenjassen hebben we echter niet lang aangehad. 

De laatste 18 kilometer of zo waren minder zwaar dan verwacht zodat we toch nog vlak voor 18:00 bij ons pension in Marienbad aankwamen. Daar werden we bijzonder aardig geholpen door de eigenaar en kregen we restauranttips. In één van de genoemde opties kwamen we terecht en dat bleek een erg leuk restaurant te zijn waar het goed toeven en goed eten was. Blijkt dat eend ook populair is in de Tsjechische keuken. Wij hadden elk 1/4 eend. Hoera!

P.S. Aan Tsjechisch is meestal geen touw vast te knopen als je het leest, laat staan hoort. Al geoefend op hoe je “Dank u” zegt maar dat kunnen we nog niet onthouden. Gelukkig is “Hallo” iets simpels, dat lukt wel al.