Vanochtend lag er een niet al te dik laagje sneeuw. Na wat wikken en wegen toch besloten om de Pedaleurscross a.k.a. GP Vroemen a.k.a. toertocht Malden te gaan rijden. Rond 9:30 vertrokken bij de start na nog even wat Licht Verzetters te hebben gezien en gesproken, al was de grote meute al vertrokken. Het begin van de tocht was best te doen. Lekker doorrijden op goed aangereden en niet al te gladde sneeuw. En wat is het bos mooi zo in de sneeuw! Op het lange stuk langs het spoor richting het zweefvliegveld werd een poging ondernomen door een groepje om mij in te halen. Dat ging dus met een hoop kabaal mis. Ik kreeg niet alles mee, het gebeurde schuin achter mij, maar als ik het goed begreep vloog minimaal één persoon door de lucht!

Al snel na het zweefvliegveld volgden de eerste klimmetjes. Ook die waren nog goed te doen. Niet glad in ieder geval en soms was de sneeuw ook gemengd met zand wat sowieso goed rijden is. Wel af en toe gladde wortels en gladde hard bevroren richels. De afdalingen die hierop volgden en het stuk door het bos achter Dekkerswald waren al gladder. Christel ging in zo’n afdaling ook onderuit. Gelukkig alleen maar blauwe plek. De klim tenslotte naar de Nijmeegse Baan toe was erg glad, soms gewoon te weinig grip om door te kunnen rijden. Bovenaan werden foto’s gemaakt, juist op een stuk waar we weg slipten. Daar werden we al gewaarschuwd voor het trauma-pad wat na de beklimming volgde. Voor de zekerheid nog wat lucht uit de banden gelaten maar dat hielp op het trauma-pad helemaal niets. Heel erg glad. Gelukkig waarschuwde iedereen elkaar voor de gladste stukken. Op één van die stukken maar gelopen en toch wist Christel nog uit te glijden. Na drie keer uitglijden door Christel en vele malen bijna uitglijden door mij besloten we halverwege het trauma-pad maar gewoon op te geven. We hadden geen zin in blessures. Dus via het brede pad terug naar huis. Op dat pad ben ik nog een keer onderuit gegaan op een bevroren richel. Tja.

Gelukkig waren de wegen en fietspaden goed vrij dus konden we verder veilig terugkeren. Helaas maar net aan 20km op de teller. Maar goed, we hebben het geprobeerd en toch lol gehad. Hopelijk binnenkort een keer met lekker lenteweer rijden!

Categorieën: Mountainbike