Skiën in het Edelweisstal

Al helemaal aan het begin van de vakantie kregen wij als tip om naar het Edelweisstal te gaan, een klein skigebied net buiten de Sellaronde. Scheen mooi te zijn en niet druk. Maar het was wachten op een zonnige dag en dat werd dus vandaag.

We begonnen weer bij de Seceda. Omhoog met de lift en dan de dalafdaling naar Santa Cristina. Met de Saslong omhoog en vanaf daar met een alternatief voor de ellendige Ciampinoi richting de Sellaronde. Deze volgden we tot over de Passo Gardena (Grödenjoch). We konden daar ook mooi de pasweg zien die de renners in mei tijdens de 14e etappe van de Giro d’Italia zullen nemen. Aan de andere kant van de pas naar Colfosco geskied waar we de lift omhoog namen naar het Edelweisstal. Inderdaad een heel mooi stukje met rondom nooit Dolomietentoppen. Erg aanlokkelijk om hier in een zomer naar terug te gaan om te wandelen en te mountainbiken, De pistes hier waren beduidende rustiger, breder en beter (want minder sneeuwhopen) dan de pistes die onderdeel zijn van de Sellaronde. Voordat we het Edelweisstal verlieten hebben we nog twee keer een gave zwarte piste geskied. Heerlijk! De terugweg (tot Wolkenstein) verliep heel voorspoedig. Het was wel heel druk en de pistes niet optimaal (door de drukte), maar alles was goed te doen. We hadden nog genoeg tijd om een drankje te doen in de Panoramahütte net onder de pas. Christel genoot, zoals bijna elke dag, van een warme choco en ik van een Bombardino. En eigenlijk weet iedereen wel wat dat is, maar toch even voor de duidelijkheid: advocaat met rum en slagroom! Het was relaxed skiën daarna … Christel gaat morgen mogelijk aan de lichtere variant, de heisse Oma (de rum is dan vervangen door warme melk)!