Eigenlijk was het niet de bedoeling om nog een keer een helikoptervlucht te maken maar een bezoek aan het gebied waar we nu zitten is niet compleet zonder een bezoek aan de gletsjers. Gisteren zagen we Fox al van een afstand maar we wilden heel graag de tweede gletsjer, Franz Josef, van dichtbij bekijken. Je kunt echter alleen heel dichtbij komen met een helikopter. En dan kun je dus ook net zo goed een heli-hike boeken. We werden met een helikopter naar de gletsjer gevlogen en waren vervolgens met een gids en een kleine groep (9 personen) ongeveer 3 uur op de gletsjer.

We meldden ons vanochtend op tijd bij het bedrijf wat de Heli Hike organiseert. Vanaf dat moment was het een goed geoliede operatie. We moesten online een vragenformulier invullen (welke ziektes je allemaal wel niet had die een probleem zouden kunnen zijn etc.), werden gewogen, kregen waterdichte jas, overbroek, schoenen, sokken, kleine tas, kregen uitleg over de kleding en het onder de schoenen binden van de ‘crampons’ (stijgijzers) en werden vervolgens door een medewerker naar het heli platform gebracht. Daar volgde instructie over instappen, veiligheid en andere zaken gerelateerd aan de korte helikoptervlucht.

De vlucht zelf was zoals gezegd kort maar gaf wel mooie blikken op het uiteinde van de gletsjer en aangezien Christel voorin zat kon ze een paar mooie foto’s maken. Eenmaal geland moesten we snel de heli uit. Daarna duurde het even voordat de gids, Andrew, zich meldde en we onze ‘crampons’ onder de schoenen moesten bevestigen. Met die ‘crampons’ heb je overigens altijd geweldige grip op het ijs. Nooit had ik het idee dat ik geen grip had, hoe steil het ook was. En toen begon de wandeling. Op en af over in het ijs uitgehakte trappen, door brede en smalle spleten, over kloofjes. Heel bijzonder en bijna buitenaards. De gids werkte de hele tijd de route ook bij. Blijkbaar doen ze dat continu. De gletsjer is een hele dynamische omgeving want is de hele tijd in beweging. Weliswaar merk je dat niet als je erop loopt maar de gidsen maken elke dag een andere route en werken die constant bij.

We hadden echt ruim de tijd op het ijs. Heel fijn en nog leerzaam ook, want we kregen uitleg over het ontstaan, de beweging, de terugtrekking etc. van gletsjers. Maar bovenal was het imposant en een echte belevenis. Kortom: geen spijt van deze extra activiteit.

Gisteren schreven we dat we onze planning de komende dagen moesten aanpassen naar aanleiding van een aardverschuiving verder noordwaarts. Het plan was om in twee dagen tijd via het zuiden een flinke bocht om te maken naar Kaikoura waar we maandag moeten aankomen. Vanochtend boekten we daarom een hotel in Tekapo, ongeveer halverwege. Aan het eind van de dag bleek echter dat de weg vanaf vanmiddag al weer beperkt open was en morgen overdag steeds 10 minuten per uur open is. Dat biedt ons de mogelijkheid om morgen toch nog naar Hokatika te gaan (naar de Rimu Lodge) voor één nacht en dan maandag conform oorspronkelijke plan door te reizen naar Kaikoura. Jacky van onze lodge had al geregeld met Rimu Lodge dat we toch nog een nacht terecht konden. Ik heb dus net Tekapo weer geannuleerd. Geen idee of ik dat geld nog terug krijg maar we zijn alvast blij dat we de oorspronkelijk geplande route kunnen doen. Die is namelijk een stuk korten en een stuk mooier dan de omweg.


1 reactie

RiAnt · 2019/02/24 op 10:11

wat weer een ervaring maar niks voor ons. fijn dat je de geplande reis toch nog kunt maken, Grt.

Gesloten voor reacties.