Dag 13: over gevarieerde paadjes verlaten we de Harz

65,4km – 4:13 zadeltijd – 225hm

Vandaag verlieten we de mooie Harz-streek met zijn fraaie dorpen en zijn bergachtige omgeving. We gingen dus het lage land weer in met veel minder klimwerk als gevolg. We hadden sowieso tot een wat kortere rit besloten om onze benen wat rust te geven. De afgelopen dagen waren naast ontzettend mooi ook behoorlijk pittig geweest. En nog was vandaag geen triviale fietsdag en dat kwam voornamelijk door de verschillende soorten paden waar we over reden. Maar we hadden ons voorgenomen om het rustig aan te doen en dat hebben we gedaan!

Vanochtend na het verlaten van Meisdorf kwamen we op een verlaten landweggetjes kersenbomen tegen. De kersen waren veelal een beetje overrijp of rot, maar er zaten ook nog lekkere tussen. Christel moest natuurlijk in de boom klimmen omdat daar de beste kersen hingen. Na uit de Harz ‘afgedaald’ te zijn ging de route door slapende dorpjes verder. Eigenlijk best fijn zo’n afwisseling van landschap. Het landschap werd nu licht golvend met weidse gezichten over goudgele graanvelden. In de dorpjes wel vaak nog authentiek wegdek, d.w.z. schlechte tot zeer slechte kinderkoppen. Lekker stuiteren! In één van die dorpjes hebben we broodjes en beleg gekocht dat we later aan het Concordiameer nuttigden. Dit meer is ontstaan door mijnbouwwerkzaamheden. Het meer zelf is niet toegankelijk vanwege aardverschuivingen in het recente verleden maar langs de noordkant loopt wel een aardig fietspad dat onderdeel is van de R1. 

Aan het meer bevindt zich ook een Radweg Infostelle waar informatie gegeven wordt over de R1, waar je eventueel aan je fiets kan sleutelen, wat kan drinken en van het toilet gebruik kan maken. Nuttig en bijzonder. De man die dit runde kwam naar buiten om ons uit te leggen dat we een stukje verderop een andere route zouden moeten nemen omdat de eigenlijke R1 route op een bepaald stuk zo goed als onbegaanbaar zou zijn. We hebben zijn vriendelijke advies maar opgevolgd. Dit betekende wel een flink stuk langs een iets drukkere en saaie weg rijden. Gelukkig konden we vanuit Hecklingen via een doorsteekje over een veldweggetje weer op de route lomen. We fietsten langs het mooie riviertje de Bode naar Stassfurt. Daar nog even een ijs genomen en wat rondgekeken. Het oude centrum van Stassfurt is helaas niet meer. Vanwege kali-winning die grotendeels onder dat centrum plaatsvond zijn er allerlei aardverschuivingen geweest waardoor een flink deel van het oude centrum verzakte. Daar heeft men nu een soort van stadsmeertje aangelegd. 

Na Stassfurt gingen we aangenaam langs de Bode verder via het fraaie Schloss Hohenerxleben (wie verzint dit) naar ons overnachtingsadres in Neugattersleben. We zitten in een resorthotel dat aan een fraai meertje is gelegen. Morgen fietsen we (waarschijnlijk) door naar Dessau.