De Schwäbische Alb in

Van Heidenheim naar Bad Boll
61 kilometer, 750 hoogtemeters

Onze inspiratie om hier een rondje te gaan fietsen kwam van de Schwäbische Alb. Op weg naar Oostenrijk of Italië kwamen we voorbij Stuttgart over de A8 altijd door een heel mooi gebied. Voor velen zal dat bekend voorkomen. Het betreft dat stuk waar de ene richting en de andere richting van de A8 even uit elkaar gaan. Dat is dus deel van de Schwäbische Alb. Wij vonden dat altijd al erg mooi en wilden daar weleens meer van zien. Toen vond Google voor ons de info over de Schwäbische Alp Radweg. En dat werd dus de basis van ons rondje. En vandaag fietsen we dan de eerste van 5 dagen Schwäbische Alb Radweg. Dit is overigens ook het meest heuvelachtige deel van deze fietsvakantie. 

Na een paar kilometer door Heidenheim kwamen we op een hele rustige route door het groen omhoog naar de rand van het Steinheimer Becken. Dat is het restant van een krater die 15 miljoen jaar geleden door een meteor of asteroïde inslag gemaakt werd. Middenin de krater ligt het dorp Steinheim. Wij fietsen dus omhoog, omlaag de krater in, weer omhoog de krater uit (met twee stevige klimmen) en weer omlaag. Lekker afwisselend maar dus ook met de nodige hoogtemeters. Tot de lunch hadden we al ruim 400 hoogtemeters verteerd. 

Na de lunch volgde een lange aangename en soms hele steile afdaling. Heerlijk! En door een heel mooi gebied. Dit is hoe ik me de Schwäbische Alb vooraf voorstelde. Na het afdalen en Kaffee mit heerlijke Kuchen mochten we weer klimmen. Dat deden we ten dele door kersenboomgaarden. Onderweg kochten we aardbeien bij een stalletje en een stukje verder de eerste kersen van dit seizoen bij een Hofladen. Die kersen waren er vandaag voor het eerst. Jippie!

Het was de hele dag lekker fietsweer. Vanochtend wel grijs maar in ieder geval droog. Bij de lunch smeerden we ons toch maar in en dat bleek nog nuttig. De hele middag hadden we veel zon. Tot vlak voor ons eindpunt. Toen werd het spannend of we voor de bui bij ons hotel zouden zijn. Dat lukt met hooguit 5 minuten speling. Vanaf de hotelkamer zagen we een kort noodweer met striemende regen, hagel en water dat door de straten stroomde. Zo snel als het gekomen was, was het ook weer over. 

We hadden halfpension genomen bij dit hotel.  Uit de vele opties voor het hoofdgerecht kozen wij voor Schwäbische Maultaschen, pastadeeg met een vulling van gekruid gehakt. Heerlijk en ‘deftig’ zoals ze hier zeggen. Gelukkig hadden we bescheiden maar heerlijk sorbetijs als toetje.