Van Donaueschingen naar Beuron
71 kilometer, 335 hoogtemeters
We fietsten vanochtend om 10:17 weg bij ons hotel. Over dik twee weken komen we hier weer terug (ijs en weder dienende). Vanaf ons hotel volgden we eerst de Donauradweg Etappe Null naar Donaueschingen. Dat is nog niet echt de Donauradweg maar een soort van aanrijroute langs de Brigach. Dat is één van de twee stroompjes die in Donaueschingen samenkomen om, aangevuld met het water van de Donauquelle, de Donau te vormen. Het was vandaag vrij fris maar we konden de lange vinger handschoenen gelukkig in de tussen laten.
Donaueschingen bleek een mooie start voor de Donauradweg. Veel fraaie gebouwen en aardig wat aandacht voor het feit dat hier de Donau begint. We fietsten de Donauquelle eerst voorbij, dus een kilometer terug. Gelukkig maar want hij was toch echt de moeite waard. De Donau is hier nog echt een baby-Donau. We fietsten eerst door een redelijk wijds landschap waar we, net als de rest van de dag verblijd werden met wijdse velden met meest gele bloemen. En behalve van de bloemenvelden genoten we ook van de vele bloeiende kastanjebomen. We fietsten soms vlak langs de Donau en soms ook wat verder ervan af. Je zou denken dat een fietsroute langs een rivier(tje) vlak is maar niets is minder waar. We fietsten echter regelmatig kleine stukjes omhoog. Nooit echt lang of echt steil maar wel heel vaak. Telt toch op ?. Ook leuk waren de vele ooievaars die we in velden of op nesten zagen, zo ook eentje op een nest op een fraaie kerktoren.
We lunchten bij een Italiaans restaurant in immeldingen. We hadden allebei een heerlijk pastagerecht. Via leuke dorpjes en stadjes fietsten we naar Mühlheim aan der Donau. We moesten daarvoor wel nog even flink omhoog, stukje van de route af, want dat dorpje ligt, beetje op zijn Italiaans, hoog boven de rivier. Het bleek een schitterend dorp waar we in een bakkerij c.q. van alles en nog wat winkeltje waar je alles zonder verpakking koopt, een lekkere Kaffee mit Kuchen genoten.
Werden we tot nu toe steeds door spoor en grote weg (meest op enige afstand) vergezeld, vanaf de pauze veranderde dat. We reden door het Donautal dat steeds smaller werd. Op sommige stukken was het bijna een kloof. Links en rechts waren rotswanden te zien. Echt een zeer fraai slotstuk van de route vandaag. Op enig moment kregen we zicht op het klooster van Beuron. Heel fraai gelegen en laat nou net daar ook ons hotel liggen! Het hotel waar we vanavond een heerlijke en erg royale portie asperges aten voorzien van een overheerlijk stukje Zanderfilet (snoekbaars).
Na het eten sloten we de dag af met een kort, en voor deze tijd van het jaar erg fris, wandelingetje naar het klooster. Het is een enorm complex. Wellicht dat we het morgenochtend wat beter gaan bekijken alvorens we verder fietsen langs de Donau.
0 reacties