Om even door te gaan op de weersvoorspelling waarmee we gisteren afsloten: dat viel reuze mee. Omdat we een stuk hoger wandelden dan ons hotel was er van regen geen sprake. Het heeft wel de hele dag licht gesneeuwd maar dat is geen enkele probleem voor het wandelen. En het wat grijze weer met mistbanken in het dal gaf de omgeving iets mystieks. Heel fraai.
Met een bomvol busje van het hotel reed de gids, de 77-jarige (!) Roberto, ons naar het startpunt van de wandeling. We zaten met dertien personen in een Volkswagenbus. Plus de nodige sneeuwschoenen en stokken. En bijna iedereen had een flinke rugzak mee. Deels door een bos en deels over almen liepen we deze mooie afwisselende wandeling. We hadden een hele leuke groep. Onderweg en tijdens de pauze hadden we aangename gesprekken.
Gelijk vanaf het begin hadden we de sneeuwschoenen nodig. Roberto hield een prettig tempo aan met regelmatig een korte pauze. Er was dus ook gelegenheid genoeg om foto’s te schieten van de fraaie omgeving. We liepen naar de Kapel ‘Pianer Kreuz’ uit 2002 die door Paus Ratzinger werd ingezegend. Hierna liepen we in een paar kilometer naar de Oberhauser Hütte waar we lunchten. En na de lunch was het nog maar een klein stukje en vooral relaxed naar beneden, terug naar het busje. Fijn om te beginnen met wat ze hier een lichte sneeuwschoenwandeling noemen. Echt licht is het nooit, maar zwaar was het ook niet.
Rond 15:00 uur waren we weer terug in het hotel. Ruim op tijd voor de Mittagsjause (Merenda in het Italiaans) met een lekkere cappuccino. Christel had nog tijd om het zwembadje (binnen en buiten) uit te proberen terwijl ik, weliswaar net in de herhaling, de mannenwedstrijd worldcup veldrijden in Hoogerheide keek.
1 reactie
Leny · 2025/01/27 op 00:41
Zo te zien best veel sneeuw. Het ziet er prachtig uit.