Na regen komt zonneschijn (en weer wind)

Gisteren, zondag, was een erg natte dag. Een groot deel van de dag regende het; dan weer zachtjes en dan weer harder. Geen dag om te wandelen of te fietsen dus. Wel om een paar uurtjes naar Middelburg te gaan waar we het Zeeuws Museum bezochten, met leuke tentoonstellingen over damasten hemdrokken (en het maken daarvan alsmede over recycling van stoffen) en vaandels/spandoeken. We waren op tijd weer terug bij Meneer Jansen (ons huisje) om een kort stukje te gaan hardlopen. Christel is net weer begonnen en erop gebrand haar trainingen netjes en op het juiste moment te doen. En ik wilde na een week rust ook weer een keer lopen. En op het einde van de middag was het droog, dus het kon prima al waaiden we alweer bijna uit onze hardloopschoenen. Zondagavond hebben we heerlijk gegeten in het Streefkerkse Huis, een hotel-restaurant hoog boven Zoutelande bovenop de duinen gelegen. We moesten zelfs even steil omhoog met de auto naar de parkeerplaats. Bizar dat zo’n weg in Zeeland bestaat!

Vandaag zat de minivakantie er helaas alweer op. Maar niet voordat we nog een keer een mooie wandeling maakten. Het was schitterend weer, grotendeels zonnig en de voorspelde maartse buien bleven uit. Het was wel behoorlijk koud en winderig maar daar was onze kleding op uitgekozen. We hadden de Trage Tocht Oostkapelle uitgekozen en dat bleek wederom, eigenlijk zoals alle Trage Tochten, een schitterende wandeling. Het eerste deel van de wandeling bracht ons langs en over fraaie buitenplaatsen (een soort landgoederen). Vervolgens via een mooi stukje natuur, de rand van natuurgebied Oranjezon, over de duinen naar het strand. Onderweg was veel schitterend gele Gaspeldoorn te zien. We wandelden een paar kilometer over het strand waar we genoten van de spelende honden, het geluid van de branding en de meeuwen op het water en in de lucht. Bij strandpaviljoen De Piraat was het, na 9 van de 13,5 kilometer, tijd om te lunchen. 

Na de lunch wandelden we het duin weer over en een stuk door de Manteling van Walcheren, ook een natuurgebied, en weer door een aantal buitenplaatsen. Heel opvallend daar waren de overvloedig aanwezige en uitbundig bloeiende narcissen. Via mooie paadjes en weggetjes kwamen we weer in Oostkapelle uit waarna de vakantie er echt op zat.