Wandelen met windkracht 7

Verblijf in een huisje betekent natuurlijk zelf je ontbijt verzorgen. En je bent aan geen tijd gebonden. We deden het vanochtend dus rustig aan en begonnen om 11:00 aan onze wandeling, de Trage Tocht Zoutelande. 

Na een stukje door Zoutelande liepen we naar boven het duin op. Bovenop stonden we vol in de wind. We draaiden rechtsaf zoals de route aangaf en na enkele passen besloten we de route andersom te lopen. Anders hadden we een kleine 3 kilometer boven over de duinen en het strand tegen de wind in moeten lopen. En die woei met windkracht 7! En dat is hard. Heel hard. Bekijk de filmpclip maar eens. Andersom was de wind prima te verteren. Direct aan zee en op het duin hadden we die meest schuin in de rug. 

Meteen na Zoutelande kwamen we bij een Duitse observatiebunker uit WOII om de scheepvaart te controleren. Die bunker was met rondleiding te bezichtigen maar toevallig was er een vrijwilliger aan het werk die ons binnenliet en wat uitleg gaf. Mazzel! Deze wandelroute was, zoals de meeste Trage Tochten, heel erg mooi. Eerst hoger over de duinen en over één van de hoogste duintoppen van Nederland, gevolgd door een stukje door duinbos. Daarna aangenaam over het platteland, over smalle paadjes en door kleine bossages weer terug naar Zoutelande. Na de lunch in Zoutelande maakte de route eerst een bocht over het platteland om dan weer naar de kust te gaan. We wandelden wederom het duin op om bovenop helemaal gezandstraald te worden. Via een houten trap daalden we af naar een strandtent voor een Latte Macchiato. Toen we weer vertrokken zag Christel een schommel onder het terras van de strandtent hangen. Die moest natuurlijk uitgeprobeerd worden. Helemaal bijzonder omdat het vloed was en het water tot onder het terras kwam. We liepen hierna weer heel fraai over de duintoppen richting Zoutelande. Voordat we daar waren daalden we nog af naar het strand voor een stukje wandelen over het strand. Al die tijd hadden we de wind in de rug. Die was nog niet minder geworden, dus onze keuze om de richting van de route om te draaien bleek de juiste! Na 16 kilometer waren we weer terug bij de auto.

Terug bij het huisje hadden we nog lekker tijd om wat te lummelen. We hadden restaurant Morille in Nieuwkerke gereserveerd voor vanavond. Op 5 a 6 minuten rijden bleek dat een voltreffer. Heerlijk en verrassend eten. Met als uitgangspunt duurzaamheid. Zo halen ze veruit de meeste producten bij lokale producenten, binnen een straal van 15 kilometer. Of ze halen groenten en kruiden uit eigen tuin of plukken het eea in het wild. Bij de vele gangen (met amuses 14) werden alleen Nederlandse en Belgische wijnen geschonken waaronder een wijn uit Yerseke. Een culinaire belevenis!