Sneeuwwandeling Schweinfurter Hütte

Vandaag, officieel, maar ook weer niet helemaal, de laatste dag van onze vakantie, stond weer een wandeling op de planning. Een relatief lange wandeling die één van de highlights in dit gebied is. Zowel onze Belgische buren tijdens het avondeten als Carla en Fred (waar we maandag mee gewandeld en woensdagavond en vanavond gezellig mee gekletst hebben) hadden deze wandeling aangeraden. Wij combineerden een aantal wandelingen tot een wandeling van 14 kilometer met bijna 550 hoogtemeters. Via het bos direct achter ons hotel naar de Larstigalm, vervolgens door naar de Schweinfurter Hütte, deels via een off-road stukje waarop we de sneeuwschoenen nodig hadden. Daarna via de ‘weg’ terug naar de Larstigalm en tenslotte via de Bergmahderweg terug naar Niederthai.

Het was vandaag heerlijk koud winterweer, met een temperatuur van rond de -10 graden en de hele tijd hele lichte sneeuwval. Heel beperkt hebben we zelfs de zon nog even gezien maar meestal was het vrij grijs. Maar wel heerlijk om te wandelen met de juiste kleding. Het eerste stuk kenden we al van de wandeling op maandag. Dat was al aardig maar hierna werd het alleen maar mooier. Een fraai stuk langs het stroompje op tot de Larstigalm, waar we koffie en thee dronken. Hierna verder het brede pad (in de zomer waarschijnlijk een onverharde weg) volgend richting de Schweinfurter Hütte. Halverwege dit pad hadden we twee opties: de hoofdroute volgen of afslaan in een route die door diepere sneeuw liep die niet aangestampt was. Wel was daar iets van een spoor zichtbaar. Ideaal voor de sneeuwschoenen! Uiteraard kozen we die variant. Heerlijk door een winterwonderland banjeren op onze sneeuwschoenen. Een klein stukje voor de Hütte kwamen we weer op de hoofdroute. We hebben in de Schweinfurter Hütte lekker geluncht.

Hierna wandelden we over de hoofdroute weer terug naar de Larstigalm. Dit ging een stuk sneller dan de heenweg! Bij de Larstigalm hebben we nogmaals een pauze gehouden met warme chocomelk en Latte Macchiato. We overlegden met iemand van de hut welke route we terug naar Niederthai zouden nemen en kozen voor de Bergmahderweg. Dit is een wandelpad dat tot ca. 100 meter boven het stroompje doorloopt en extreem rustig was. Sterker nog: we kwamen helemaal niemand tegen terwijl we zagen dat op het alternatief beneden naast het stroompje op nog regelmatig mensen liepen, sleetje reden of tourskieden. Via deze mooie route liepen we naar Niederthai waar we even na 17:00 arriveerden, het begon net te schemeren. Voor ons de eerste keer dat we in de winter een hele dag wandelden, maar dat gaan we zeker vaker doen. Een paar warme plekken onderweg waar je wat kan eten en drinken maken dat natuurlijk wel een stuk leuker.

Tijdens het wederom overheerlijke avondeten (konijnenbout) hebben we gezellig gekletst met onze Belgische tafel-buren. We konden hun nog van heel wat tips voorzien over geschikte skigebieden voor hun toekomstige wintersportvakanties. We hebben hartelijk afscheid genomen; zij moeten morgen al vroeg vertrekken. Daarna hebben we in de lounge nog een hele tijd met Fred en Carla gekletst. Echt heel gezellig. We kregen toen ook een tip voor morgenvroeg. We willen namelijk morgen na het uitchecken nog een, niet te lange, wandeling maken (2 tot 3 uur) waarna we in Zuid Duitsland nog een hotelletje pakken. Dit bleek overigens ook de wandeling te zijn die Steffie, de eigenaresse van het hotel, ons aanraadde. Op deze manier stellen we het einde van deze hele leuke vakantie toch nog een dagje uit.