Voor een dag gescheiden

Nou ja gescheiden? Gescheiden activiteiten dan. Christel’s knie voelde niet helemaal lekker dus besloot zij niet meer te gaan skiën vandaag. Ik koos ervoor om dan een dag alleen te skiën. Met dit weer en deze omstandigheden wil ik dat niet missen! Het eerste deel van dit blog is dan ook mijn verhaal van de dag en daarna volgt Christel’s deel. 

Leon’s dag

Omdat er vandaag nogmaals fantastische omstandigheden zouden zijn op de bergen met veel zon en wat lagere temperaturen wilde ik dus zeker gaan skiën. Dus een dagpas maar welke dan? De dagpas is per skigebied en niet voor het hele gebied. Ik koos voor het Hochjoch vanwege de lange dalafdaling en de pistes op hoogte die er fantastisch bij zouden moeten liggen. En ondanks dat alleen skiën wel wat saai is, heb ik genoten! Nog voor de lunch heb ik de langste aaneengesloten afdaling gedaan die ik ooit deed (vermoed ik): bijna 11 kilometer van 2430 meter naar 856 meter. Heerlijke pistes met veel afwisseling. De laatste kilometers gingen over een lastige, want smalle, harde, bochtig een af en toe aardig steile, skiweg. Die eindigde bij de Kapell Bahn, ongetwijfeld één van de oudste stoeltjesliften van Oostenrijk. Charmant maar het duur oneindig lang totdat ik weer boven was. Na de voortreffelijke lunch in het Kapell Restaurant heb ik nog wat heerlijke pistes gedaan en ben om 16:00 gestopt. Vandaag heb ik 35 kilometer geskied (het maximum des week). O ja, Ik was als eerste weer terug in het hotel. Christel zat toen nog van haar koffie met wat lekkers te genieten. 

Christel’s dag

Na Leon te hebben uitgezwaaid even mijn ski kleren ingepakt. Vervolgens eerst beneden in het hotel met een cappuccino zitten lezen, en toen op ons eigen balkon in de zon.

Voor de lunch liet ik me door het hotelbusje in Schruns afzetten. Daar heb ik wat etalages bekeken en gekozen waar ik wilde gaan lunchen: op een terras bij een ristorante. Daar heerlijk in de zon een Italiaanse pasta met paddenstoelen en een Oostenrijkse portie room verorberd. Met vooraf nog bruschetta, op aanraden van de ober en inderdaad erg lekker.

Ik was tot twee uur blijven zitten omdat ik vooraf bij een winkel had gezien dat die tot dan lunchpauze had. Na de lunch kwam ik er echter achter dat op zaterdagmiddag nauwelijks nog een winkel open was… Zondagsrust begint erg vroeg in een Oostenrijkse dorpje. Behalve de kerk was ook een grote Intersport wel nog open. Daar heb ik diverse dingen gepast en een mooie klimbroek en een leuk t-shirt gekocht.

Half vijf was het al toen ik de konditorei binnenliep voor koffie met gebak. Het gebak bleek helaas op, maar ze hadden wel nog verrukkelijke kleine bonbons die je per stuk kon uitkiezen!!

Samen hebben we de dag en de vakantie heerlijke afgesloten. Met een Hugo als aperitief en wederom een heerlijke maaltijd met dessertbuffet in ons hotel. Het was weer genieten. Op naar de volgende vakantie!