Dit zijn het soort dagen waarop je wacht. Dit zijn de dagen waar je op hoopt. En als ze dan komen, ja dan is het genieten van het hoogste niveau. Ik heb het over de combinatie van recente stevige sneeuwval met een hele zonnige dag. Kaiserwetter noemen ze dat dat hier. En dat was het vandaag. Misschien iets te warm voor echt Kaiserwetter, maar daar hadden we boven de 1800 meter, waar we bijna de hele dag skieden, helemaal geen last van. Daar was het rond 0 graden. In het dal was het zelfs 8 graden! Combineer je dat dan nog eens met de relatieve rust op de piste, er zijn simpelweg veel minder mensen dan pre-corona (deze weken zijn toch al geen hoogseizoen), dan krijg je dus een echte topdag.

We gingen vandaag weer skiën op Hochjoch, Kreuzjoch en Grasjoch. Vanochtend met de Zamang lift omhoog. Om 10:10 uur stonden we op de piste. Daarna hebben we eerst een tijd de pistes op het Hochjoch onveilig gemaakt. Zo ongeveer alle rode en blauwe pistes hebben we daar gedaan. Eentje daarvan begon met een smal, knettersteil stuk. Zwarte pistes die we in het verleden deden waren stuk voor stuk eenvoudiger dan dit stukje. Zal wel een inktzwarte pistes zijn geweest die zich vermomd had als rode piste. De gemenerik! We kwamen zonder kleerscheuren en vallen beneden. We hebben ‘m wel meteen op onze ‘zwarte lijst’ (:>) gezet.

Daarna hebben we de oversteek gemaakt met de Panoramabahn (de skilift van de Floriade in Venlo) naar het Kreuzjoch en Grasjoch. De pistes in dat deel zijn allemaal tamelijk hoog gelegen. Het hoogste punt is op 2430 meter en het laagste op 2000 meter. Dan heb je onder deze omstandigheden dus geweldige pistes. Ze zijn afwisselend steil en minder steil en vaak breed tot heel breed. Soms zijn het echte racebanen. En met op diverse plekken prachtige panorama’s. Heerlijk dus. We hebben hier een aantal afdalingen gedaan (eigenlijk alles wat open was) nadat we eerst lunchten in het restaurant op de Grasjoch. Toen we hier klaar waren hebben we de lange afdaling van het hoogste punt naar het Kapellrestaurant gemaakt door de lange skitunnel waar we maandag ook waren. Nu was het compleet anders. Maandag zagen we misschien 20 meter vooruit, maar nu waren de uitzichten prachtig en konden we dus goed zien waar we snelheid moesten houden en waar we eventueel een stukje konden afsnijden.

Na de Jause met lekker gebak op het terras (!) van het Kapellrestaurant hebben we een laatste keer vandaag een stoeltjeslift genomen (de Seebliga) en toen was het tijd om terug te gaan. Christel tot het Mittelstation van de Hochjochbahn en ik tot helemaal beneden. Het eerste stuk van deze dalafdaling was erg goed en hadden we sowieso al verschillende keren gedaan. Het tweede stuk vanaf het Mittelstation is een heerlijke rode piste met veel afwisseling en uitdaging. Pas de laatste paar honderd meter was de piste echt een stuk slechter (vanwege de hogere temperaturen vandaag en de regen van gisteren).

Het was echt een dag van het grote genieten. Doe ons nog maar twee van zulke dagen!

Categorieën: Wintersport

1 reactie

RiAnt · 2022/02/04 op 00:14

Wat een foto’s om ook vanaf de luie stoel te genieten. Hopelijk morgen weer zo’n mooie dag, Grt

Gesloten voor reacties.