Het was vandaag een beetje een rare dag qua weer. Onder de 1000 meter regende het flink, wat natuurlijk een hele slechte uitwerking heeft op de sneeuwkwaliteit en hoeveelheid. Er was gisteren dan wel ontzettend veel van gevallen, maar in het dal zal er morgen niet veel van over zijn. Aan het ontbijt zagen we het deprimerende beeld van smeltende sneeuw al. Toch maar een poging gewaagd. We waren blijkbaar de eerste hotelgasten die zich vandaag aan het skiën waagden. De chauffeur van de hotel shuttle waardeerde het dat wij het toch gingen proberen.
Boven bleek het ‘droog’ te sneeuwen, een soort kleine sneeuwkorrels of sneeuwhagel. Het zicht was slecht maar niet te slecht om te skiën. Wel was het skiën vanwege dat zicht en vanwege de zachte en dikke laag nieuwe sneeuw behoorlijk vermoeiend. We besloten daarom slechts tot de lunch te skiën en daarna de dalafdaling en terug naar het hotel. We lunchten voor de derde keer bij Haus Matschwitz. Daar aten we iets bijzonders en bijzonder lekkers: tortellini gevuld met pompoen met daarbij diverse oosterse groenten, waaronder sojabonen en waterkastanje. Oostenrijks-Italiaanse-Oosterse keuken!
Na de lunch namen we de gok ook het laatste stuk van de dalafdaling te skiën in plaats van de gondel te nemen. De sneeuw daar was merkbaar zachter (onder de 1000 meter) en daardoor wat harder werken om vooruit te komen en bochten te maken. Vandaag maar een kleine 17 kilometer geskied. Weinig, maar dat wordt de komende dagen vast meer.
Rond 15:00 waren we weer in het hotel. Ruim op tijd om nog wat te drinken en te snacken, nog een keer van Christel te verliezen met Keer op Keer en me 50 minuten uit te leven op de loopband (al heb ik best rustig aan gedaan). Christel had tijd om te genieten van de Wellness in het hotel.
Voor de komende dagen wordt veel beter weer voorspeld. We bedachten ons dat we daarom ook zaterdag nog willen skiën. En dus hebben we zojuist een nachtje bijgeboekt en rijden zondag pas naar huis.
Natte en mistige boel
Heerlijke lunch
Lekker relaxen in de Wellness
