Avontuurlijk als bijvoeglijk naamwoord voor een fietstocht, wat zouden we daarmee bedoelen? We hadden voor vandaag een tocht uitgedacht die enerzijds bestond uit delen van bestaande fietstochten. namelijk de WT12 St. Blasierland – Schluchsee-Tour en de Seenradweg Hochschwarzwald, en anderzijds uit verbindingsstukken die ik met behulp van Outdooractive en Komoot bij elkaar had geklikt. En juist die stukken waren uitdagend. Onverhard, veel losse stenen en steentjes, deels op hellingen op en af van tegen de 10%. Eigenlijk meer geschikt voor mountainbike maar met de nodige concentratie, remmen en extra pauzes ook geschikt voor onze Santosjes (gelukkig met tamelijk brede banden en erg goede remmen). Ourdooractive had echter één stuk route gepland over een pad wat eigenlijk geen pad meer was. Niet te fietsen en nauwelijks te wandelen (was er nog wel een pad?), dus ter plekke de route iets aangepast, daarbij geholpen door handige apps op de iPhone. Maar niet nadat we eerst omlaag en vervolgens weer terug omhoog liepen met de fiets aan de hand.

We hadden vandaag perfect fietsweer. De zon heeft 100% van de tijd geschenen en de temperatuur was zeer aangenaam, ook tijdens het stijgen. Het eerste stuk leidde ons door mooie en wild-romantische stukken natuur naar het dorp Menschenschwand. Gelijk vanaf het hotel hadden we een mooi onverhard weggetje te pakken, een extreem mooi begin. De uitzichten tijdens de eerste 10 kilometer waren alpien te noemen en de heide bloeide nog uitbundig. Bij het dorp kwamen we op de gemarkeerde WT12 route die we volgden tot in Sankt Blasien waar we gisteren ook al lunchten. Vandaag schonken we onze klandizie aan een pizzeria waar we Flammkuchen aten. Na Sankt Blasien verlieten we de gemarkeerde route om wat hoogtemeters en kilometers te vermijden. Vanaf Häusern zou de route ons eigenlijk een flink aantal kilometers over een fietspad langs een drukke weg leiden maar Komoot bood hier uitkomst. Wij planden de route parallel aan deze weg over een heel rustig en goed te fietsen bospad waar we zelfs nog een ree het pad zagen oversteken.

Aangekomen bij de Schluchsee zijn we de Seenradweg Hochschwarzwald gaan volgen. Heel fraai, uiteraard onverhard, langs de Schluchsee en daarna over rustige weggetjes naar een volgende See, waar we neerstreken voor Jausen (koffie met heerlijk gebak), en Bärental. Hier, na bijna 50 kilometer en bijna 700 hoogtemeters, was Christels energie wel op. Mede debet hieraan waren de vele, soms lastige, onverharde kilometers. Zeker 75% was onverhard. Christel streek neer op een terrasje en ik fietste door naar het hotel. Dat waren nog 11 kilometer met een kleine 400 hoogtemeters (bijna 61km en 1050 hoogtemeters). Omdat het al laat genoeg was en ik Christel niet al te lang alleen op het terrasje wilde laten zitten ben ik in stevig tempo doorgereden, ook omhoog. Pfff. Bij het hotel aangekomen heb ik de auto gepakt om Christel weer op te halen. Prima oplossing zo.

We hadden al gepland vanavond a la carte te eten in plaats van de halfpension die we geboekt hadden. Dat bleek een mooie beloning voor deze pittige fietstocht!

Download file: zw-3.gpx

3 reacties

Liesbeth · 2021/09/02 op 19:45

Gelukkig is het weer omgeslagen en kunnen jullie heerlijk fietsen!
Weten jullie waarom ze het hout nat maken? Om het niet te snel te laten drogen en barsten, of misschien tegen brandgevaar?

    Leon · 2021/09/02 op 22:48

    Ze maken het hout nat om het lang te kunnen bewaren (voor naaldhout wel een aantal jaar). Zie hier voor wat uitleg: Nasslager op Wikipedia.

RiAnt · 2021/09/01 op 22:39

Wat weer een energie… en mooie foto’s. Morgen toch maar een beetje rustiger zou ik zeggen. Welterusten maar dat zal wel lukken

Gesloten voor reacties.