66,3km – 4:05h
Wind, wind en nog eens wind. Één van de bepalende elementen van vandaag. We vertrokken vanochtend uit Bergen op Zoom bij een zonnetje. Gedurende de dag was die meestal afwezig maar soms liet de zon zich toch nog even zien. De eerste kilometers reden we over de Brabantse Wal naar het zuiden, tegen de wind in naar Huijbergen. Eerlijk gezegd viel dit stukje ons tegen. De Brabantse Wal heeft toch wel een beetje een naam, maar waar wij reden was het vooral saai. Veel bos, af en toe een open stuk, waar het fietsen dus heel zwaar was, en soms een eikenprocessierupsnest.
Vanaf Huijbergen volgen we de Grensroute, een fietsroute langs knooppunten tussen Cadzand en Vaals met als theme de Dodendraad uit de Eerste Wereldoorlog.
Dat stuk route vandaag was al erg mooi. Over de Kalmthoutse Heide met fraaie vergezichten en mooie vennetjes, door een kleinschalig boerenland en met af en toe wat huizen of een dorpje. Bij Kalmthout hebben we een extra lusje gefietst om even lekker te lunchen. Gelijk een wat langere pauze wat erg aangenaam is voor Christel’s nek. Over die nek gesproken, die is gelukkig al een stuk beter dan gisteren en vooral dan eergisteren. Fietsen was dan ook veel aangenamer voor Christel vandaag. Na de lunch zagen we ook het eerste Dodendraad monument.
Naast de Kalmthoutse Heide kwamen door nog wat natuurgebiedjes, vaak grensoverschrijdend. In eentje stond, bij een reconstructie van een stuk Dodendraad, een uitkijktoren. Weer een aangename pauze.
Uiteindelijk weken we weer van de route af om naar Zundert te fietsen. Even buiten Zundert hadden we namelijk een B&B geboekt en wat voor één? Helemaal nieuw en zeer luxe met grote mooie kamers. En …. Met uitzicht over de stiertjes.
Uit Wikipedia
De Dodendraad was een 332 kilometer lange draadversperring die tijdens de Eerste Wereldoorlog door de Duitse bezetters van België werd aangelegd langs de grens tussen het bezette België en het neutrale Nederland. In Duitse stukken werd de versperring officieel aangeduid als Grenzhochspannungshindernis.[De versperring stond onder dodelijke elektrische spanning en moest verhinderen dat oorlogsvrijwilligers en Duitse deserteurs België ontvluchtten. Tevens moest het hekwerk verhinderen dat spionageberichten uit bezet gebied via Nederland geallieerde spionagediensten bereikten en diende het smokkel tegen te houden. De Draad kostte naar schatting vele honderden mensen het leven, maar kon niet voorkomen dat duizenden mensen op velerlei manieren de grens passeerden. Na de oorlog werd het dodenhek snel afgebroken.
We hadden de wind vandaag regelmatig tegen maar vaker hadden we de wind mee of toch een beetje mee. Wat erg fijn was in het bijzonder op de momenten dat het een beetje miezerde, wat het helaas even deed. Eenmaal in Zundert begon het zelfs nog wat harder te regenen, maar toen konden we droog in een cafetaria een cappuccino genieten.
Vanavond zijn er terug gereden naar Zundert om in een lokaal leuk restaurantje te eten. Niet heel bijzonder maar wel weer lekker! En morgen gaan we naar Arendonk en overnachten we dus in het buitenland. Vandaag reden we al een tijdje door België en lunchten we daar ook. De coronamaatregelen zijn daar duidelijk nog wat strenger, vooral de mondkapjes. Op een of andere manier voelt dat toch veiliger, zeker met de oplopende besmettingen in het achterhoofd.
Molen in Huijbergen
Kalmthoutse Heide
Kalmthoutse Heide
Plantjes bekijken
Gewonde Dopheide
Uitleg over de Dodendraad
Reconstructie van de Dodendraad
Grappige fietspaden
De uitkijktoren
Vanaf de toren
Vanaf de toren
Vanuit de B&B
