De laatste maanden van 2020

Ik begon vandaag eigenlijk met het schrijven van een blogje over wintersport in eigen land toen ik bedacht dat ik ook nog even iets wilde schrijven over de laatste maanden van 2020. Nederland, Winter Wonderland komt dan nog aan de beurt.

Na onze vakantie in de Vogezen, die ons toestond even aan dit vreemde jaar te ontsnappen, werd de rauwe werkelijkheid van de Corona crisis met al zijn beperkingen al snel weer duidelijk. Het aantal besmettingen liep weer rap op en er kwamen steeds meer beperkingen. Maar gelukkig was er ook nog het een en ander wel mogelijk. Ik hou er sowieso van als er gedacht wordt in mogelijkheden in plaats van beperkingen. En zo kon het dat ik op 26 september nog een kleinschalige prachtige trail run liep vanaf het Zweefvliegveld in Malden. Ik had nog enige hoop dat er nog wat meer runs doorgingen maar al snel lieten de maatregel niets meer toe op dat gebied. Het Molenhoeks Makkie, de Bosloop Malden en de 7HL, niets ging meer door. Althans niet in de normale vorm. MoMakkie en in navolging de Bosloop organiseerden een virtuele loop, waarbij je de route (met linten aangegeven) op eigen gelegenheid loopt en het resultaat daarna op Strava deelt. Een leuk alternatief, maar natuurlijk lang niet zo leuk als een echte loop.

Ik ben dit jaar heel vaak gaan rennen. Even hardlopen zo midden op de thuiswerkdag is een heerlijke manier om deze rare tijd een beetje gemakkelijker vol te houden. Ik heb uiteindelijk 1500 kilometer gelopen, bijna de helft meer dan in andere jaren. Om dat ronde getal te bereiken moest ik de laatste dagen van het jaar nog wel even flink aan de bak, maar het lukt uiteindelijk zonder problemen.

En niet alleen hardlopen stond om het programma. We zijn tijdens mooie najaarsdagen nog regelmatig gaan fietsen en mountainbiken. De nieuwe routes in het Rijk van Nijmegen maken mountainbiken in eigen omgeving nog veel leuker dan het al was. Zo hebben we ook nog een keer samen met Jurre en Joris genoten van de rode en een stukje paarse route. Jurre heeft mijn oude moutainbike gekregen en kan daar heel goed mee uit de voeten. Daarnaast ben ik ook nog naar ons familieweekend in Ell, Limburg, gereden op de mountainbike. Een mooie route van bijna 80 kilometer. De 2e helft van de route werd ik vergezeld door mijn schoonzus Nicole die ook wel zin had in een stukje fietsen.

Gelukkig kon dat familieweekend, het eerste weekend van oktober, nog doorgaan. We hadden een coronaproof locatie uitgezocht en last-minute nog even met zijn allen overlegd of we wel zouden gaan. Gelukkig besloten we om te gaan. En we hebben een heerlijk weekend gehad. Met lekker eten, leuke spelletjes, wandelingen (in de regen) en stukjes en stukken fietsen op de meegebrachte mountainbikes. Voor de eerste avond hadden wij een koud en warm buffet laten aanrukken omdat wij op 2 oktober 30 jaar samen waren! Het viel in de smaak. Zondags hebben Christel en ik samen met Joris, Nicole, Jurre en Anna een flinke tocht om de MTB gemaakt, dik 50 kilometer.

In de 2e helft van oktober sloeg het noodlot toe. Mijn vader, wiens 93e verjaardag we net gevierd hadden, kreeg Corona. En op 26 oktober, na een kort ziekbed, is hij overleden. Corona is echt geen griepje! Rond diezelfde tijd kreeg ook mijn schoonmoeder Corona, maar gelukkig herstelde zij relatief snel.

De rest van het jaar was het veel werken, omdat de opdrachten voor VR Lab eindelijk aantrokken (en flink ook), afgewisseld met nog heel veel en lekker hardlopen, af en toe wat wandelen en af en toe een fietstocht.