Col du Firstplan en Eguisheim

De eerste fietsrit van deze vakantie. Eentje van 53 kilometer met 830 hoogtemeters. Weliswaar een niet al te lange en niet al te zware rit, maar wel gelijk een erg leuke! We hadden met behulp van het onvolprezen Komoot (voor de niet-ingewijden: een outdoor-app voor routeplanning voor sportieve activiteiten, zoals fietsen, mountainbiken en wandelen), waar ik de wereldwijde kaarten maar voor heb aangeschaft, een route gekozen en die nog wat verlengd zodat het stuk van en naar ons hotel ook in de route zat.

Al snel buiten Munster reden we over een rustige weg, of was het een misschien alleen voor fietsers?, langs het dal naar Griesbach. Een stukje na Griesbach begon de klim naar de Col du Firsplan, een heuse col. Ok, het is slechts een col van de 2e categorie in de Tour de France, maar toch echt een col! Iets van 7 kilometer klimmen, van iets meer dan 300 meter naar 722 meter. Best een gemakkelijke en gelijkmatige klim die voor ons goed te doen was. Ideaal om de eerste dag er een beetje in te komen. Deze col is tot nu toe 4 keer in de TdF opgenomen geweest. De laatste keer was in de 10e etappe van de Tour de France 2014. Thomas Voeckler kwam toen als eerste boven. Nu was het een fotofinish tussen de twee Santosrijdende Pillichjes.

Na deze col hadden we gelijk het zware werk voor vandaag achter de rug. Er volgende een heerlijke, en frisse afdaling. En was de beklimming nog helemaal in het bos, nu zoefden we ook langs en door een aantal fraaie open stukken. Bij Auberge St. Marc, vlak na de het enorme kloostercomplex St. Marc, hebben we lekker aangenaam geluncht op het terras. We genoten van de Flammkuchen, of Tartes Flambées op zijn Frans. Perfecte lunch voor tijdens het fietsen.

Snel na de lunch reden we het bos uit en kregen we zicht op het lage deel van de Elzas met zijn wijngaarden en -dorpen. En aan de overkant van het Rijndal zagen we nog net de toppen van het Zwarte Woud. Na een razende afdaling met mooie uitzichten kwamen we in het eerste wijndrop, Gueberschwihr. Probeer dat maar eens uit te spreken; het is geen Frans en het is geen Duits. Een heel fraai dorp met vele typische Elzasser vakwerkhuisjes en alles staat natuurlijk in verband met de wijnproductie en wijnverkoop. Na dit dorp reden we door de wijnvelden, waar de wijnoogst net begonnen was, verder door nog wat wijndorpen totdat we in Eguisheim aankwamen. Dat dorp staat bekend als één van de mooiste dorpen van Frankrijk. En mooi is het, maar ook heel erg toeristisch. Zelf zozeer dat er aangeraden werd om op straat mondkapjes te dragen. Nu was het lang niet zo druk als een drukke winkelstraat in Nederland dus hebben wij dat welgemeende advies maar naast ons neergelegd. Al afstand houdend hebben we, met de fiets aan de hand, door het dorp gelopen. In het dorp niet alleen fraaie huizen, in vakwerkstijl en veelkleurig, maar ook veel mooie bloemen (elk dorp hier is een Village Fleuris) en de nodige grappige en soms kunstzinnige objecten.

Na een koffie met een lekkere koek zijn we verder gereden naar Munster. Geen bergen meer over, maar wel nog wat hoogtemeters. Maar ook weer een paar mooie wijndorpen en fraaie blikken op het Munsterdal. Geen idee of dat dal echt zo heet, maar het is dus het dal waar Munster ook in is gelegen, vandaar. We overwogen nog een omweg naar een kasteel bovenop de berg, maar dat had nog een keer 320 extra hoogtemeters betekend en dat was toch wat te veel van het goede. Het is pas de eerste dag!

Het was vandaag bewolkt met een aangename temperatuur van rond de 20 graden max. Aan het eind van de dag kwam de zon toch nog even door. Het is even afwachten wat het morgen en overmorgen wordt, maar daarna lijkt de zomer hier terug te keren. Als Corona dat nou niet doet, blijven we waarschijnlijk in de Vogezen, al zullen we dan wel nog een 2e lokatie kiezen. Dit hotel, Spa Hotel Verte Vallée, is erg goed en heeft een hele goede keuken. Zo goed dat we wel erg veel kilometers moeten fietsen of wandelen om die calorieën er weer af te krijgen!