De 3e zondag van Oktober. Tijd voor Molenhoeks Makkie! We deden dit jaar voor de 8e keer mee aan ’t Molenhoeks Makkie. MoMakkie vierde zijn of haar 10e verjaardag. We hebben dus maar 2 edities gemist. Sinds we begonnen met lopen in 2012 hebben we meegelopen met Molenhoeks Makkie: 2 keer de 5km, 4 maal de 10km en nu voor de 2e keer de langste afstand, de 15 kilometer, ook wel bekend als De Mokerslag. Van die 15 kilometer is meer dan 13 kilometer onverhard, over zandpaden, op en af door de mooie bossen bij Molenhoek en Mook. Zwaar, mooi, leuk, gezellig!
Maar eerst nog even wat anders. Op de vrijdag voor MoMakkie zijn we een dagje naar het Europees Kampioenschap Baanwielrennen in Apeldoorn geweest. Twee jaar geleden bezochten we daar al het WK en dat smaakte best naar meer, dus nu hier het EK werd georganiseerd hebben we weer een leuke wedstrijddag uitgezocht. Op vrijdag werd o.a. het Omnium verreden, door de dames en de heren en de individuele sprintfinales afgewerkt. We hebben weer genoten. En met twee gouden en één zilveren medaille was het een mooie dag voor Nederland. Hieronder een aantal foto’s om een idee van het evenement te krijgen.
Bij Omnisport
Jeffrey Hoogland in de halve finale sprint
De springfinale met Lavreisen en Hoogland
En toen zondag Molenhoeks Makkie. Vorig jaar liep ik de 15km met 220 hoogtemeters in een tijd van 1:30:04 en Christel een tijd van 1:39:46. Christel had toen een paar weken rustig aan gedaan vanwege een gevoelige knie die ze tijdens een andere wedstrijd had opgelopen. Nu hadden we beiden consistent kunnen trainen en ook in de zomer goed doorgetraind. Daarnaast hebben we veel getraind op vergelijkbaar terrein. Er was dus enige hoop op verbetering!
De start was al om 9:48. Dus vroeg opstaan en op tijd eten. We waren op tijd in Molenhoek om nog even een korte warming-up te doen. De start verliep probleemloos. Ik koos ervoor om voorzichtig te starten om niet gelijk al mijn kruid te verschieten. Dat zorgde ervoor dat ik een relatief gelijkmatig tempo kon lopen. Nu is het parcours nogal afwisselend, met zware en minder zware stukken, dus de kilometertijden wisselen nogal, maar mijn tussentijden voor de 5 kilometer liepen niet te veel uiteen.Vorig jaar daarentegen waren mijn laatste 5 kilometers substantieel langzamer dan de eerste 2 tussentijden. Dit zorgde er ook voor dat ik in een lekker tempo door kon lopen en weliswaar diep ging, vooral op sommige klimmetjes, maar niet instortte. Daardoor kon ik het laatste stuk naar de finish, bergaf, nog lekker doortrekken. Na 1:28:43 kwam ik over de finish. Goed herkenbaar met mijn lage startnummer (vroeg ingeschreven) riep de omroepen mijn naam nog om en dat ik mijn tijd van vorig jaar verbeterd had. Leuk om dat gelijk te weten!
Christel had haar sporthorloge vergeten dus wist tussendoor helemaal niet hoe haar tijden waren. Ze liep dus puur op gevoel. Na afloop dacht ze dat ze geen al te beste tijd had gelopen, maar ze bleek 5:10 sneller te zijn geweest dan vorig jaar. Een tijd van 1:34:36 mag er zijn!
Hieronder weer wat foto’s. De twee op de Heumense Schans zijn door de organisatie gemaakt en de andere foto’s door een tante van Christel die bijna altijd trouw komt kijken naar MolenHoeks Makkie en dan altijd leuke foto’s maakt. Heel fijn want zelf kunnen we ze natuurlijk niet maken.
