Het was vandaag een hele bijzondere dag. We waren van 9:45 tot 17:30 onderweg met een Maori gids, Timoti, samen met één ander, Duits, stel. Dit uitstapje doen ze alleen voor Travel Essence gasten. Sterker nog, Timoti en zijn nicht Wikitoria hebben deze tour specifiek samengesteld op verzoek van hun vriend Andrew Morton, de oprichter en eigenaar van Travel Essence. We werden vandaag ondergedompeld in Maori geschiedenis, cultuur, gewoonten en alles wat daarmee samenhangt. Typisch toeristische dingen zoals Haka’s (Maori dans) zijn nadrukkelijk geen onderdeel van dit programma.

We begonnen met een bezoek aan een Maori dorp, eigenlijk een wijk van Rotorua. Gelijk viel op dat overal tussen huizen en langs de weg rook tevoorschijn kwam. In diverse poelen en poeltjes bubbelde het er op los. 

Timoti droeg een traditionele welkomstboodschap in de vorm van een Karakia (soort van gebed) in de Maori-taal voor waarvan we alleen de laatste woorden verstonden: ‘Kia Ora’ wat ‘welkom’ of ‘hallo’ betekent. We kregen vervolgens wat algemene uitleg over het dorp en de afstamming. Timoti kende zijn afstamming tot tientallen generaties terug. Maori stellen zich voor door eerst te vertellen met welke kano hun voorvaderen gekomen zijn, dan de rivier, berg en het meer waar hun Iwi (stam) huist. En dan pas hun eigen naam.

We kregen uitleg over hun Marae (soort van gemeenschapshuis) en bezochten de anglicaanse kerk tegenover de Marea die een bijzondere vermenging is van christelijke kenmerken en Maori versieringen. 

Omdat we maar met zijn vieren waren hadden we tijdens de autoritjes tussen de verschillende programma-onderdelen door alle tijd om de meest uiteenlopende vragen te stellen. Zo kwamen we veel te weten over de ‘renaissance’ van de Maori cultuur na een periode van onderdrukking van Maori taal en cultuur. Hun vreedzame strijd kreeg momentum doordat Maori’s de wedstrijden van het Zuid-Afrikaanse rugbyteam tijdens een bezoek aan NZ onmogelijk maakten als protest tegen Apartheid, wat ze zagen als de ergste vorm van culturele onderdrukking. Dit kreeg veel media-aandacht en leverde een belangrijke stap voorwaarts op in de aandacht van het publiek voor de strijd van de Maori’s tegen hun culturele onderdrukking. Gedurende de dag kregen we steeds meer informatie over hoe het herstel van de rechten van Maori’s is verlopen en nog steeds verloopt. Dit ook in relatie tot de hedendaagse politiek in NZ. En nu is de Maori cultuur echt een belangrijk onderdeel van de Nieuw Zeelandse cultuur en veel Nieuw Zeelanders, ook als ze geen Maori bloed hebben, refereren veel aan de Maori cultuur en praktiseren vaak ook gebruiken uit die cultuur. Best veel mensen spreken de taal van de Maori’s en heel veel gebieden, dorpen, rivieren, meren, bergen etc. hebben Maori namen. Soms hebben ze een dubbele naam, soms alleen maar een Maori naam, zoals Rotorua waar we nu zijn. Nieuw Zeeland heet ook Aotearoa, wat letterlijk ‘het land van de lange witte wolk’ betekent.

Na het bezoek aan het dorp nam Timoti ons mee naar Lake Tarawera. Daar liet hij ons een hele oude Maori rotstekening zien. Eén van de oudste in NZ. Op die tekening waren verschillende waka’s (kano’s) te herkennen. Even later liet hij ons een steen zien waarin verschillende Maori motieven uitgehakt waren. Voor zijn stam en familie was die steen erg belangrijk. Bij die steen droeg hij een uitgebreide Karakia voor in zangvorm. Hij maakte ons hiermee even onderdeel van een Maori ritueel. Heel bijzonder. Beiden kregen we kippenvel.

Na een wat aardsere koffie nam hij ons mee naar de Okere watervallen. Spectaculaire watervallen en de hevigste en hoogste watervallen die voor commerciële rafting tochten toegankelijk zijn. We zagen inderdaad een paar rafts. Zelf vinden wij raften erg leuk maar dit zouden we echt nooit doen. Veel te ruig!

Tussendoor kregen we uitleg over planten, bomen en de medicinale werking van de bladeren of vruchten. Bij de lunch schonk hij een thee die hij die ochtend getrokken had van de bladeren van een lokale boom, de Kawakawa. Naast dat die een lekkere thee is, schijnt die ook nog een goed te zijn voor van alles en nog wat. We aten de lunch in een cafeetje dat gerund wordt door Maori’s. De gerechten die we aten waren op basis van recepten van Wikitoria en Timoti met veel lokale ingrediënten waaronder weer de bladeren van de Kawakawa boom. Bijzonder lekker overigens!

Na de lunch reden we nog een stukje naar hot pools die vooral door de lokale bevolking gebruikt worden en niet door hordes toeristen bezocht worden. Daar hebben we heerlijk een half uurtje in rondgedobberd. Het water was echt heel warm, met nog wel wat variaties in temperatuur waar je precies in het water zat, en voorzien van allerlei mineralen. Schijnt heel gezond te zijn!

Op de weg terug hebben we onze diepgaande en deels filosofische gesprekken voortgezet. Echt allemaal heel interessant en bijzonder. Wat ons vooral ook bij zal blijven is de diepe connectie die Maori’s met de natuur en ‘Mother Earth’ hebben. In co-existentie leven met de natuur is een fundamenteel uitgangspunt in hun hele wezen. Maori’s geloven heel sterk dat alles met elkaar samenhangt (onder andere gesymboliseerd door de figuur van de spiraal in veel kunstuitingen). In veel opzichten kan dat een voorbeeld voor de wereld zijn. De Maori cultuur is dan ook erg belangrijk in de inspanning die Nieuw Zeeland onderneemt om de natuur te beschermen. Zo hebben recentelijk een aantal natuurgebieden dezelfde juridische status gekregen als mensen. Ik kan de impact daarvan niet helemaal overzien maar het zal zeker veel doen voor de bescherming van die gebieden.

We hebben nog heel veel meer onderwerpen besproken. Simpelweg te veel om hier te beschrijven maar het moge duidelijk zijn dat dit een dag is die diepe indruk op ons heeft gemaakt. We nemen hier vast een stukje van mee.

Categorieën: Vakantie

2 reacties

Liesbeth · 2019/03/15 op 17:25

Hier hoor ik als jullie terug zijn graag nog veel meer over…

Leny Wijts-Pillich · 2019/03/13 op 19:34

Inderdaad Leon, héél bijzonder.

Gesloten voor reacties.