Whale Watch Kaikoura

De dag stond in het teken van een Whale Watch Tour die we vooraf bij de reis geboekt hadden. Altijd afwachten of zo’n tour wel doorgang kan vinden in verband met het weer. Maar dat zat vandaag helemaal goed. Toen we wakker werden en naar buiten keken waren we aangenaam verrast door het hele fraaie uitzicht: heel mooi weer, erg helder en daardoor waren de besneeuwde bergtoppen zichtbaar boven de oceaan. 

Het was niet zo warm dat we het ontbijt buiten konden genieten dus dan maar in onze eigen kleine serre. Ontbijt wordt bij deze B&B namelijk naar je kamer gebracht. 

Na inchecken bij Whale Watch Kaikoura kregen we een kort filmpje over veiligheid aan boord te zien waarna we met de bus naar de boot werden gebracht. In de boot kregen we verder uitleg van een gids. Die verwerkte weer een grote portie vermakelijke kiwi humor in zijn uitleg. Uitleg over nogmaals de veiligheid, wat er zou gaan gebeuren, zeeziek zijn en vele andere onderwerpen. Voor zeeziekte hadden we trouwens pilletjes genomen. Bij mij werkte die heel goed, bij Christel iets minder. Waarschijnlijk te kort voor het begin ingenomen. 

De boot hoefde maar een paar kilometer de zee op om de eerste ‘sperm whale’ te vinden. Ze vinden die door goed te speuren naar het spuiten van de walvissen en ook door een apparaat onder water te houden en te luisteren naar geluiden die de walvis maakt. Geen sonar, want dat zou de walvissen ‘verblinden’. Zeer succesvol vandaag want we zagen drie walvissen. We zagen ze steeds een paar minuten aan de oppervlakte voordat ze met een zwaai van de krachtige en toch elegante staart (550 pk en 4 meter breed!) weer doken. Ze duiken gewoonlijk tot een diepte van 500 meter maar kunnen gemakkelijk meer dan 1000 meter diep komen. Ze blijven dan zo’n drie kwartier onder water om te eten. Een belangrijk ingrediënt van hun dieet is de lokale  reuzeninktvis (giant squid) die tot 11 meter kan worden. Met die inktvis gaan ze een echte titanenstrijd aan. De inktvis verliest altijd maar zijn tentakels met halen laten vaak littekens achter op de walvissen. 

Overigens zijn die walvissen lastig te fotograferen. Omdat ze toch nog een eind van de boot verwijderd zijn, omdat de boot niet stil ligt en omdat je niet te lang in het scherm wil kijken in verband met het risico op misselijk worden. Hier toch een aantal foto’s die min of meer gelukt zijn en een filmpje van de duik van de walvis waar hij met de staart zwaait.

Na de ‘sperm whales’ zette de boot koers naar een rots waarop veel ‘New Zealand Fur Seals’ lagen en zaten. Soms speelden ze ook in het water. Wederom leuk om te zien. Christel had ondertussen al dolfijnen gespot. De bemanning zag die even later ook. Dus werden we ook nog getrakteerd  op dolfijnen. We zagen ze weer van behoorlijk dichtbij. Het waren Hector Dolfijnen en Dusky Dolphins. Heel leuk maar helaas geen foto’s, maar morgen gaan we op een Dolphin Encounter tour en hopen we er meer en van nog dichterbij te zien. Op de terugweg vertelde de gids nog wat meer over de dieren die we zagen. Het was wel even slikken toen hij vertelde dat wij mogelijk de laatste generatie waren die de kleine Hector Dolfijn konden zien. Ze sterven, door menselijk toedoen, uit. 

Na de wat late lunch hebben we de Kaikoura Peninsula trail gewandeld. Een mooi rondje over het schiereiland met eerst een aantal kilometers over de weg tot de punt van het schiereiland. Vanaf daar een heel mooi onverhard pad over de kliffen met mooi uitzicht over de klifkust, de rotsplaten in zee, het achterland en de bergen. Nadat we weer tot aan de zee gedaald waren draaide de route landinwaarts om via een mooi pad dwars over het schiereiland weer naar ons beginpunt en de B&B terug te lopen. Dat waren 14 mooie kilometers!