Otago Central Rail Trail – dag 4

En wederom een heerlijke dagje fietsen in Central Otago. Wederom was de geplande etappe nogal kort en daarom weer een uitstapje gemaakt. Dit keer naar Hamiltons Cemetery. Totaal vandaag 53 km en 400 hm.

De dag begon vandaag bijzonder fris. We moesten zelfs jasjes aan bij het fietsen. Maar het was wel weer heel zonnig. Na een hartelijk afscheid van de B&B houdster in Ranfurly en wat fruit gekocht te hebben in de plaatselijke supermarkt gingen we de trail weer op. Het blijft Big Sky Country. Bij het inimini dorp Waipiata zijn we afgedraaid om een door BikeItNow aangedragen extra stukje te doen. Dat was een rit door de heuvels naar Hamiltons Cemetery. Een bijzondere plek en bijzonder mooi gelegen. Hamilton was eind 19e eeuw een drukke plaats met gouddelvers. Op zijn hoogtepunt woonden er een paar duizend mensen in Hamilton en waren daar tientallen winkels, bars, hotels etc. Nu is er helemaal niets meer van te vinden behalve het gebouw van een oud sanatorium. Er zijn zelfs geen resten zichtbaar. Alsof Hamilton van de aardbodem verdwenen is. Wat rest is de kleine begraafplaats die nog intact is maar uiteraard nu niet meer gebruikt wordt. Het is een bijzondere herinnering aan wat eens een bruisende plek geweest moet zijn.

Om daar te komen moesten we ongeveer 9 km de heuvels in fietsen, grotendeels omhoog. Het grootste deel van de 400 hoogtemeters van vandaag reden we op dit stuk met stevige tegenwind. Maar de beloning was er naar. Mooie uitzichten onderweg en al helemaal op het einde, ‘in Hamilton’. Prachtig zicht op een kleurrijk heuvellandschap. De rit terug naar Waipiata ging daarna razendsnel, meest bergafwaarts en nu met wind in de rug.

In Waipiata hebben we bij het Country Hotel heerlijke pie’s (zeg maar hartige taarten) gegeten. Dat was een aanrader van Jan van BikeItNow en ze had helemaal gelijk. Na Waipiata ging het snel naar Kokonga waar we Kokonga Lodge passeerden, ons verblijf voor vannacht. Maar we wilden nog een paar kilometer verder. Bij Kokonga hebben we een tijdje staan kletsen met twee Nederlandse dames die al twee maanden aan het fietsen waren in NZ. Brengt ons misschien wel op ideeën! Hierna veranderde de trail eigenlijk meteen, van Big Sky Country naar een ruiger gebied met rotsen en een kloof (gorge) in. Heel mooi. Bij een fraaie picknickplaats zijn we nog even naar het riviertje afgedaald waarna we ons omgedraaid hebben en naar de Lodge terugreden. Wederom een fantastische plek met een onovertroffen uitzicht. En weer vriendelijke en gezellige eigenaars. De man is van Nederlandse komaf wat weer extra gespreksstof opleverde. En we zaten aan tafel met een stel Australische dames, waarvan we wat uitleg over Australische sporten en toeristische tips kregen.

We zitten nu te genieten van de zonsondergang terwijl we dit verhaal schrijven. De bergen waar we zicht op hebben veranderen voortdurend van kleur. Verder is het ook genieten van de vele vogels, waaronder veel kwartels, op het gazon. Een paradijselijke plek in het paradijs!