Het was weer tijd voor een echte wandeldag dus we kwamen lekker vermoeid en met zere voeten weer terug bij de auto. Maar toen hadden we ook 15 km gewandeld over een pad met heel veel boomwortels. Het pad heet de Catlin River Walk maar behalve langs de rivier ging het verschillende keren stevig omhoog en weer omlaag.

Gisteren hadden we ons al geïnformeerd over de beste route en het werd dus de Catlin River Walk vanaf The Wisp stroomafwaarts en dan omkeren als we er genoeg van hadden. Veel van de wandelingen die we tot nu toe zagen hier in NZ zijn geen rondwandeling dus is het heen en weer lopen, maar vervelend is dat niet. Het zicht verandert toch voortdurend.

De wandeling ging door een heel mooi regenwoud, dus bijzonder groen, tussen de hoge en soms schots en scheve bomen, zo ongeveer alles begroeid met mos en heel erg veel varens. De wandeling ging drie keer de rivier over via smalle, wiebelende en verende hangbruggen. De eerste van die hangbruggen was voor mij toch wel weer even een oeps-momentje. Op zo’n moment komt dan toch weer wat van mijn hoogtevrees terug. Maar even doorzetten en het wordt leuk. Die hangbruggen waren overigens niet het enige wat veerde, ook de ondergrond voelde soms aan als een turnmat.

We werden bijna voortdurend begeleid door het geluid van de rivier dan wel het fraaie fluiten van vogels, vaak nog een combinatie van beiden. Luister maar eens met ons mee.

Vogel- en riviergeluiden Catlin River

Één van de meest opvallende geluiden is het geluid van de Tui die we hier overal horen. Een heel helder geluid en minder hoog dan andere vogelgeluiden. Het klinkt daarnaast heel erg vriendelijk. Op het eind van de dag zagen we eindelijk ook de vogel zelf die bij dit geluid hoort. Je hoort hem veel gemakkelijk dan dat je hem ziet.

Het was ook een hele rustige route. Wat heet rustig, we kwamen slechts één groepje van drie wandelaars tegen en voor de rest niemand. We konden dus in alle rust picknicken op het uiteinde van één van de hangbruggen.wat toevallig een handige vlakke ondergrond bood.

Morgen gaat het weer verder over de Southern Scenic Drive naar Te Anau in het Fjordengebied. Onderweg zijn er weer verschillende fraaie dingen te zien. En morgen gaan we ook ‘kennismaken’ met de gevreesde ‘sandflies’ (vervelende muggetjes). Tot nu toe vliegt er hier heel wat minder rond wat steekt dan in ons kikkerlandje maar dat blijft vast niet zo.


1 reactie

Leny Wijts-Pillich · 2019/02/08 op 11:21

WOW! Wat zien de landschappen er prachtig uit. Geen wonder dat jullie genieten.
Fijn deze blogs. Ik heb hierdoor het gevoel dat ik een beetje met jullie meereis.

Leny

Gesloten voor reacties.