Een echte reisdag vandaag, na wederom een heerlijk en gezellig ontbijt (onderwerpen o.a. fietsreizen en outdoor-broeken) met de Duitse medegasten in Tekapo en de gastvrouw en -heer.

We reden door de Canterbury High Country naar de Stille Oceaan (Pacific). De weg voerde door een heel mooi, verstild en bij tijd en wijle ook desolaat landschap. Over (hoog)vlaktes, door dalen, over heuvels en langs talrijke meren. De meren in dit gebied zijn veelal met elkaar verbonden en tussendoor heeft men waterkrachtcentrales gebouwd die in 40% van de energiebehoefte van NZ voorzien. Één daarvan is Benmore Hydro Station of Benmore Dam, de grootste aarden dam van Nieuw Zeeland. We maakten een kleine omweg om deze fraai gelegen dam te bezoeken. Na de meren in ’t Waitaki dal kwamen we in meer open en veel groener terrein. Daar zagen we langs de kant van de weg een leuke plek om even te stoppen, namelijk rotswanden met Maori rotschilderingen.

Na de rotsschilderingen zijn we doorgereden naar Oamaru, de eerste echt grote plaats waar we doorheen reden (we vlogen wel op Christchurch maar hebben van de stad zelf niets gezien). We konden daar ook een nieuwe waterzak (CamelBak) voor Christel op de kop tikken. Haar oude was gaan lekken. We wilden ook wat eten in Oamaru en deden dat in het oude centrum, de Victorian Precinct. Zoals de naam al zegt een wijk met oude (voor NZ begrippen oud dan) gebouwen in Victoriaanse stijl. Daar zijn nu allerlei kunstzinnige en eigenzinnige types neergestoken en zijn er winkeltjes en café’s e.d. begonnen. De Lonely Planet omschreef Oamaru als “cool” en daar sluiten we ons graag bij aan. Echt een leuke plek om te lunchen en wat rond te lopen. Zo was er een soort van museum/winkel met oude rijtuigen en oude fietsen, een boekenwinkel met oude en nieuwe boeken over poolreizen, expedities, reizen en bergbeklimmen, een atelier van een beeldhouwer en nog veel meer aardige winkeltjes. Eigenlijk niet eens echte winkeltjes, maar meer plekjes om je te vergapen aan mooie en rare dingen.

Hiervandaan volgden we de kustroute naar Dunedin. Je raadt het al, ook deze route was mooi. Van Dunedin zelf hebben we weinig gezien behalve wat bedrijventerreinen. Al snel zaten we weer buiten Dunedin om het Otago Peninsula (=schiereiland). Waarom weet ik niet, maar wij verwachten beiden een relatief vlak schiereiland aan te treffen maar dat is het dus helemaal niet. Het schiereiland bestaat uit hoge, steile heuvels met wat strandjes, kliffen en af en toe een dorpje en heeft een bijzonder grillige kustlijn. Werkelijk adembenemend mooi.

De huizen zijn veelal kleine, charmante cottages. We zitten nu in een alleraardigste B&B. Eigenlijk heel Brits, voorzien van een tuin met uitbundige plantengroei en rozen en binnen rijkelijk aangekleed met allerlei snuisterijen. En, ook heel Brits, we werden ontvangen met Tea & Scones.


2 reacties

RiAnt · 2019/02/04 op 23:11

Alweer een mooie dag, hopelijk ook mooi weer. Hier komt het weer boven 0 gr.overdag en s’ nachts wel vochtig. Gr. En weer een mooie volgende dag.

Leny Wijts-Pillich · 2019/02/04 op 20:59

Het landschap ziet er prachtig uit. En in Oamaru zou ik ook wel willen rondneuzen.
Tea and scones lijken me ook niet verkeerd ?

Gesloten voor reacties.