Älvsjöhyttan (1)

Zaterdag begon deel 2 van onze Zweden vakantie, een weekje in een heel rustig gelegen huisje samen met Jeroen en Auke. Een week in dat huisje hadden we verworven door een bieding tijdens de campagneveiling van D66 voor de gemeenteraadsverkiezingen.

Dat huisje ligt in het gehucht Älvsjöhyttan, grofweg halverwege Oslo en Stockholm, drie kwartier rijden vanaf Filipstad. Het huisje ligt in een landschap zoals je Zweden voorstelt, midden tussen ontelbare meren, meertjes en rivieren. En de rest is bos. En het is heuvelachtig. Het dichtstbijzijnde meertje ligt onderaan ons gazon, met privé-steiger en trapje het water in. Het water heeft een aangename temperatuur zodat Christel al meerdere keren lekker in het meertje heeft gezwommen tussen de dotterbloemen en andere waterplanten. Het bos begint direct naast het gazon. Onze huisheuvel ligt een paar kilometer verderop, is bebost en 384 meter hoog. Er ligt nog één ander huisje ‘dichtbij’ het meertje. Dichtstbijzijnde restaurants en winkeltjes zijn tientallen kilometers rijden. Nu hebben jullie ongeveer een idee hoe het ligt. En de foto’s laten zien hoe ontzettend mooi het hier is!

Op zaterdag troffen hadden via whatsapp met Jeroen en Auke bij de grote supermarkt in Filipstad afgesproken om daarna achter elkaar aan de laatste tientallen kilometers door steeds ruiger gebied achter elkaar aan naar het huisje te rijden. De eerste avond direct ge-BBQ-t en buiten op de veranda gegeten.

Zondagochtend hebben we eerst een kort stukje hardgelopen. Twee aan twee. Tijdens de fietsweek hebben we uiteraard alleen maar gefietst. En daarna was het tijd om te kanoën, want dat doe je hier dus! Eerst even op het kleine meertje en na de lunch een paar uur op het grote meer aan de andere kant van het gehucht, 300 meter van ons huisje. De kano’s verplaatsen bleek met een kanokar gemakkelijk en licht werk. Heel mooi om op deze manier van de omgeving te genieten.

Maandag hebben we de enige lokaal uitgezette wandeling gelopen. Een wandeling van 10km met nog een stukje aanlooproute. Het was spoorzoeken en padvinden. Een stuk of drie keer moesten we echt heel goed kijken waar de volgende oranje markering weer stond. En de paden waren soms gewoon breed, vaker smal en vaak ook een nauwelijks waar te nemen spoor door het groen met continu draaien en keren. Onlangs dat de wandeling vrijwel geheel door bos ging was deze toch vrij gevarieerd en erg mooi.

En gisteren besloten we wederom te gaan kanoën. En nu een schitterende kanotocht over de Svartálven rivier en tussenliggende meertjes. Tot aan kano-aanlegplaats Vraket met toilet, kampeerterrein (wij niet!) en picknickplaats (wij wel!). Echt heel mooi en heel lekker bij aangenaam weer. De totale route, heen en terug, was 15,5 kilometer. De rivier was heel kronkelig, het water helder zodat je visjes en waterplanten kon zien, de omgeving ontzettend mooi en onbewoond. Gedurende de hele dag zijn we slechts twee andere mensen, ook in een kano, tegengekomen.

Overigens hebben we hier heel beperkte internetverbinding. Net genoeg om een beetje bij te blijven met wat elders in de wereld gebeurt en om een blog te schrijven. Het uploaden van foto’s doe ik dan elders waar ik 4G heb. Vandaar ook de beperktere verslaglegging.