Costa Vicentina: bloemenpracht

Odeceixe – Cerca do Sul – 15,3km

De tweede wandeling bracht ons naar ons tweede onderkomen, Cerca do Sul.

Na een aangenaam en uitgebreid ontbijt bracht de taxi ons eerst naar de brug over de rivier bij Odeceixe waar onze wandeling begon. Toen wij na het ontbijt onze picknicks ophaalden stonden nog 3 picknickzakjes klaar. Ons vermoeden was toen al dat een drietal, moeder met volwassen dochter en zoon, misschien wel dezelfde tocht maakte en dat bleek juist. Onderweg kwamen we het drietal een keer tegen en ze bleken ook in Cerca do Sul te slapen. Bij het overheerlijke avondeten bleek dat ze oorspronkelijk uit Oekraïne kwamen, jaren in Dublin gewoond hadden (en daar woonde de zoon nog steeds) en dat moeder en dochter nu in Londen woonden. Tijdens dat avondeten zaten we aan één grote tafel en hebben we vooral uitgebreid gekletst met een stel uit Canada dat dol is op “hiken” en al regelmatig in Europa gewandeld hadden, o.a. de route maar Santiago (zowel de Franse als de Portugese variant).

Maar nu terug naar de wandeling. Vanaf de brug bij Odeceixe liepen we door de vallei van de Seixe richting zee. Net als gisteren viel de bloemenpracht ons op. Heerlijk om in de lente te wandelen! Al aan het begin van de tocht ontdekte Christel de derde orchideeënsoort van deze vakantie. Toen we het asfalt na een paar kilometer verlieten klommen we via een stenig pad naar boven, de kliffen en duinen op. Er volgde een kilometers lang mooi pad door de duinen en bloemenvelden bovenop de kliffen. Regelmatig hadden we uitzicht op rotsen in de zee waarop ooievaars nestelen.

Bij het dorpje Azenha do Mar hebben we, met zicht op de vissersbootjes op de botenhelling, aangenaam geluncht in de baai. Na de lunch zijn we omhoog gelopen naar het dorp waar we nog een Galão (Portugese Latte Macchiato) dronken met voor mij een klein kippenpasteitje erbij. Na de lunch volgde een werkelijk paradijselijk stuk route tot het al even paradijselijke Praia de Amalia. Na een lange pauze op de rotsen aldaar zijn we omhoog geklommen via een pad dat door een overweldigende groene jungle naar het plateau ging. Door tunnels van bamboe en langs welriekende Eucalyptus bomen. Bovenop draaiden we van de gemarkeerde route af. Een paar kilometer kuieren door landbouwgebied leidde ons naar ons plek voor de nacht, Cerca do Sul, waar we nog een paar uur hadden om te luieren in de zon voor het avondeten.