Vandaag weer een echte etappe. En wellicht wordt het een beetje eentonig, maar weer was het een hele mooie etappe. Eentje met veel dalen, niet al teveel stijgen (ongeveer 900 meter) en een afstand van bijna 48km, van Ischgl naar Nauders.

We begonnen vandaag bovenin het skigebied van Ischgl-Nauders, precies op de grens van Oostenrijk en Zwitserland, op ongeveer 2800 meter hoogte. Daar waar we gisteren met onze trails zijn gestart en net als gisteren geraakten we daar heel relaxed door gebruik maken van skiliften. We begonnen met de trail die we gisteren als tweede trail reden en bij diverse mensen, waaronder wij, ging deze niet zo goed als gisteren. Wel een mooie trail over een kam naar de Tridalp maar ook een lastige trail. Wellicht wat te spannend voor ons om de dag mee te beginnen. Neemt niet weg dat Christel een heel steil en moeilijk stuk naar beneden nu wel kon rijden waar ze gisteren op 3/4 stopte. Beide keren reed ik dit stukje maar voor de helft. Daarentegen kon ik weer andere delen wel rijden waar Christel meer moeite mee had. Gelukkig volgde daarna een paar droomtrails richting het dal van Samnaun. Deze waren een fractie gemakkelijker en hadden veel flow en een hoge funfactor en daardoor voor ons heerlijk om (relatief vlot) te rijden. Genieten met een hoofdletter G.

Na de trailfun konden we nog even doorjakkeren naar beneden over ‘schotter’ waarna we via mooie fietspaden, stukjes asfalt en ook weer een aantal uitdagende trails naar Samnaun reden. In Samnaun hebben we lekker vroeg geluncht waarna we langs de andere kant van het dal van Samnaun weer een stuk terug reden. Ook dit stuk bevatte weer een aantal spannende en leuke trails. Hierna kwamen we op asfalt waar we stevig vele kilometers zouden dalen. Dit was echt racen over een mooie bochtige asfaltweg door een diep uitgesneden dal. We reden ook door een aantal korte hele donkere tunnels waar auto’s elkaar soms niet konden passeren. En die tunnels waren ook nog eens niet recht. Lampjes waren hier handig geweest en ook door VasaSport aangeraden. Helaas waren wij die vergeten. De runnels waren zo donker dat we uit het zonlicht komend eerst helemaal niets meer zagen en na een paar meter op goed geluk rechtdoor fietsen konden we de reflectoren in de tunnelwand weer waarnemen zodat we het vervolg konden zien.

Op het einde van dit relatief lange stuk asfalt hebben we nog even een korte pauze gehouden want daarna begon de (enige lange) klim van de dag. We moesten 500 hoogtemeters overwinnen over trails en ‘schotter’. Op enig moment dook de ‘schotter’ een tunneltje in. Wij gingen echter meteen voor die tunnel een steil bospad op dat gekenmerkt stond als ‘Bergwanderweg’. De dames uit onze ‘groene’ groep konden het grootste deel van dit pad niet rijden. De heren wel. Hier werd het (natuurlijke) verschil in kracht weer heel duidelijk. Later bleek dat de andere groepen gewoon relatief relaxed de ‘schotter’ gevolgd hadden. Wij kwamen uiteindelijk ook weer op die ‘schotter’ uit en vanaf daar was de klim gelukkig goed te doen. De route sloot af met een trail naar Nauders welke een heel lastig laatste stuk bevatte. Het grootste deel van onze groep moest daar stukken lopen.

We hebben vanavond heerlijk gegeten. Met de ‘groene’ groep zaten we aan één tafel omdat Ebeline en Andy op Prosecco trakteerden. Een mooie afsluiter van alweer een mooie dag.


1 reactie

RiAnt · 2016/08/31 op 23:15

alweer mooi gedaan gr. van Toon en Maria die waren bij ons gezellig op bezoek.

Gesloten voor reacties.